หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2813
“คุณจะไม่ได้เห็นเขาอีกต่อไป พวกเราควรจะไปกันได้แล้ว” เฉินผิงบอกกับจูจูผู้งมงายในรัก
“รีบร้อนอะไรขนาดนั้น? น่ารำคาญชะมัดเลย...” เธอกลอกตามองเขา “ดูสิ ต่อให้คุณไปก็รังแต่เสียเวลาเปล่าๆ ฉันไม่วางใจทักษะวิชาการกลั่นยาของคุณเลย ดูพี่เมิ่งสิ เขาอายุน้อยเพียงเท่านั้นก็เป็นนักกลั่นยาระดับล่างขั้นห้าแล้ว ไม่ด้อยไปกว่าอาจารย์ของฉันเลย ยิ่งไปกว่านั้นเขาทั้งสง่างามอ่อนโยนและช่างเอาใจใส่อีกต่างหาก”
ดูเหมือนว่าเธอสามารถคุยเรื่องของเมิ่งเหอได้ไม่รู้จักจบสิ้นและเอาแต่สรรเสริญเขาต่อไป
เฉินผิงยิ้มแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าคุณจะชอบเมิ่งเหอเอามากๆ เลยนะ”
“แหงอยู่แล้ว! ใครจะไม่ชอบคนอย่างเขาบ้างเล่า?” เธอยอมรับโดยไม่ลังเลสักนิด
“แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ชอบคุณเลย แถมเขายังมีผู้หญิงห้อมล้อมมากมายเสียขนาดนั้นอีก” เฉินผิงบอกได้จากสายตาของเมิ่งเหอเลยว่าฝ่ายหลังไม่มีความรู้สึกให้เธอเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...