หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2836

หลังจากตรวจสอบดูอย่างละเอียดแล้ว ยาที่ได้รับการกลั่นจากเฉินผิงนั้นเป็นยาคุณภาพระดับสูงขั้นที่เจ็ดอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบนัก แต่มันก็ไร้ซึ่งข้อผิดพลาด

"คุณเมิ่ง ไม่ผิดแน่ๆ นี่เป็นยาระดับสูงขั้นที่เจ็ดอย่างแน่นอน” พวกเขาบอกกับเมิ่งเหอ

เมิ่งเหอจ้องมองยานั้น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ถ้าฉันยอมรับมันนั่นเท่ากับว่าฉันจะต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้นะสิ ไม่เพียงฉันจะไม่ได้อันดับหนึ่งเท่านั้น แต่ฉันยังต้องคุกเข่าต่อหน้าเฉินผิงและเสียเตาหลอมหลิงติ้งของฉันไปอีกด้วย!

“ถึงนี่จะเป็นยาระดับสูงสุดขั้นที่เจ็ด แต่ผมสงสัยว่าเฉินผิงไม่ได้กลั่นมันขึ้นมาเอง พวกคุณทุกคนคงรับเงินสินบนมาและเตรียมยานั่นเอาไว้ล่วงหน้าแล้วสินะ! ไม่อย่างนั้นเฉินผิงคงไม่มีท่าทีสงบแบบนี้ตั้งแต่แรก? ยิ่งไปกว่านั้น หม้อต้มยาแตกๆ แบบนั้นของเขาย่อมไม่มีทางกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นที่เจ็ดได้ หม้อใบนั้นจะต้องระเบิดออกมาอย่างแน่นอน เพราะมันไม่สามารถต้านทานพลังของยาระดับสูงเช่นนี้ได้! ทุกคน เฉินผิงเป็นเพียงนักกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นที่ห้าเท่านั้น ยังไงเขาก็ไม่มีทางกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นที่เจ็ดได้โดยใช้หม้อต้มโทรมๆ แถมเขายังใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น! เรื่องนี่ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสมคบคิดกันมาหลอกลวงผม ผมจะไม่ยอมรับผลการตัดสินนี้เด็ดขาด!” เมิ่งเหอเริ่มปลุกปั่นอารมณ์ของทุกคน และพยายามใช้ฝูงชนในการกดดันกรรมการ

"จริงด้วย ฉันก็ไม่คิดว่าหม้อต้มยาแบบนั้นจะสามารถกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นที่เจ็ดได้เหมือนกัน จริงมั้ย?”

“ไม่มีทางที่นักกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นที่ห้าจะสามารถกลั่นยาระดับสูงแบบนั้นได้โดยใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที อีกทั้งยังไม่ได้ใช้หม้อต้มยาที่ดีอีกต่างหาก!”

“หรือว่าเรื่องนี้จะมีแผนการร้ายเข้ามาเกี่ยวข้อง? อย่าบอกนะว่างานของสมาคมนักกลั่นยาเมืองเจียหลิงครั้งนี้ได้แอบล็อกผลการแข่งขันเอาไว้แล้ว?”

ทุกคนต่างส่งเสียงโห่ร้องออกมาอย่างไม่พอใจ เพราะพวกเขารู้สึกยากเกินกว่าจะเชื่อว่าเฉินผิงสามารถกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นที่เจ็ดได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่นาที

เหตุการณ์พลิกผันทำให้สั่วซิงเยว่และกรรมการตัดสินคนอื่นๆ ได้แต่นิ่งงัน ยานี้ได้ถูกกลั่นขึ้นมาโดยฝีมือของเฉินผิงจริงๆ แต่คนอื่นๆ หาได้คิดเช่นนั้นไม่ แล้วพวกเขาจะทำอะไรได้อีก?

“เมิ่งเหอ คุณแน่ใจได้อย่างไรว่าหม้อต้มยาของผมเป็นเพียงแค่เศษขยะ แล้วถ้าเกิดว่าหม้อต้มยาของผมเป็นเตากลั่นยาพิเศษที่ล้ำหน้ากว่าเตาหลอมหลิงติ้งของคุณล่ะ?” เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะพูดจาเย้ยหยันต่อพฤติกรรมของเมิ่งเหอ

“หึ! หม้อต้มกระจอกๆ ของแกไม่สามารถเทียบกับเตาหลอมหลิงติ้งของฉันได้ด้วยซ้ำ แต่แกยังกล้าอ้างว่ามันเป็นเตากลั่นยาพิเศษ นอกจากการขี้โม้โอ้อวดแล้ว แกยังมีความสามารถอะไรอีก? หากสิ่งที่แกครอบครองอยู่เป็นเตากลั่นยาพิเศษจริงๆ ฉันจะเอาหน้าของฉันซบแทบเท้าแกและยอมเรียกแกว่าพ่อเลย!”

“เตาหลอมเสินหนง นี่คือเตาหลอมเสินหนงโบราณ ของวิเศษในศาสตร์วิชาการกลั่นยา!” ผู้ตัดสินอาวุโสอุทานด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขาจ้องมองไปที่เนื้อแท้ของเตาหลอมเสินหนง

สั่วซิงเยว่และคนอื่นๆ ต่างก็ประหลาดใจเช่นกัน ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างขณะมองภาพที่ปรากฏตรงหน้าด้วยความอัศจรรย์ใจอย่างที่สุด

ฝูงชนที่อยู่ด้านล่างเวทีต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน พวกเขาจ้องมองไปที่เตาหลอมเสินหนงที่อยู่ตรงหน้าด้วยแววตาที่ตื่นเต้น

ร่างกายของเมิ่งเหอสั่นสะท้านจนไม่อาจควบคุมได้ เตาหลอมเสินหนง นี่คือเตาหลอมเสินหนง มันล้ำหน้ากว่าเตาหลอมหลิงติ้งของฉันจนเหลือคณานับ! แต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเฉินผิงสามารถครอบครองของวิเศษเช่นนี้ได้ยังไง?

"เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้!" เมิ่งเหอส่ายศีรษะไปมาอย่างลนลาน เขาแทบไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า