“เมิ่งเหอ ความจริงได้ปรากฏต่อหน้าทุกคนแล้ว คุณเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แล้วล่ะ มีอะไรจะพูดอีกมั้ย?” ผู้ตัดสินอาวุโสถามเมิ่งเหออย่างเย็นชา
“มันเป็นไปได้ยังไงกัน? ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้?” เมิ่งเหอเดินไปเดินมาเป็นวงกลมราวกับเสียสติไปแล้ว
“ตอนนี้ฉันขอประกาศว่าผู้ที่ชนะเลิศงานของสมาคมนักกลั่นยาในครั้งนี้ก็คือ เฉินผิง!” ผู้ตัดสินอาวุโสประกาศเสียงดัง
เมื่อประกาศผลอย่างเป็นทางการแล้ว ผู้ชมก็ต่างปรบมือแสดงความยินดี
“เรามีดาวดวงใหม่ในโลกของนักกลั่นยาแล้ว!”
“เตาหลอมเสินหนง! นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเตากลั่นยาพิเศษแบบนี้”
“ต่อให้มีเตาหลอมเสินหนงเป็นตัวช่วย แต่ฉันคิดว่ามีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นที่เจ็ดได้โดยใช้เวลาแค่เพียงไม่กี่นาที”
ในตอนนี้ผู้คนต่างพากันชื่นชมเฉินผิง ไร้ซึ่งคำพูดจาดูถูกเย้ยหยันหรือสงสัยในตัวเขาอีกแล้ว
“เมิ่งเหอ ผลการตัดสินก็ได้ออกมาแล้ว ถึงเวลาที่คุณจะต้องทำตามสัญญาแล้วไม่ใช่เหรอ?” เฉินผิงเอ่ยถามเมิ่งเหอ
เมิ่งเหอมองเฉินผิงด้วยสายตาที่เฉื่อยชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความแข็งขืน แต่อย่างไรก็ตาม ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาคือฝ่ายที่พ่ายแพ้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...