หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2838

ณ ขณะนั้น เมิ่งเหอได้โยนความผิดทั้งหมดไปที่จูจู เขามั่นใจว่าเธอไม่ได้วางยาพิษใส่เฉินผิง ไม่อย่างนั้นแล้ว เฉินผิงคงไม่ทำได้ดีแบบวันนี้หรอก!

จูจูที่กำลังนั่งอยู่บนพื้น เธอจ้องมองเมิ่งเหออย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง สำหรับเธอแล้ว มันยากที่จะเข้าใจว่าผู้ชายที่เธอได้มีช่วงเวลาที่ใกล้ชิดเมื่อคืนก่อน ตอนนี้กลับผลักไสไล่ส่งเธอ เขาหันหลังและเดินจากไปอย่างไม่ไยดีแม้แต่น้อย

แต่เขาบอกว่าเขารักฉัน!

เมื่อเห็นท่าทางอันใจจืดใจดำของเมิ่งเหอ จูจูก็น้ำตาไหลออกมาทันที แต่ไม่นาน ความโกรธแค้นที่ผสมกับความขมขื่นก็ส่องประกายในดวงตาของเธอ

จู่ๆ เธอก็ลุกขึ้นและพุ่งเข้าใส่เมิ่งเหอ โดยที่มือของเธอเกาะอยู่ที่ต้นขาของเขาเอาไว้แน่น

“อย่ามาเดินหนีไปจากฉันแบบนี้นะ! อธิบายมาเดี๋ยวนี้นะ! พี่หลอกฉันไม่พอ ตอนนี้พี่ยังจะทิ้งฉันอีกงั้นเหรอ?” จูจูตะโกนออกมาพร้อมกับกอดขาของเขาแน่นขึ้น “พี่เป็นคนเอายาพิษมาให้ฉันและบอกให้ฉันวางยาอาจารย์ แต่ตอนนี้พี่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอย่างนั้นเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะฉันช่วย พี่จะชนะการแข่งขันรอบที่สามมาได้หรือเปล่าล่ะ? ทำไมพี่ถึงใจร้ายได้ขนาดนี้?”

ใบหน้าของเมิ่งเหอซีดเผือดลงทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น “เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไรน่ะ? ฉันเคยบอกให้เธอวางยาพิษคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? อย่ามากล่าวหาฉันนะ!”