หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 284

ซูอวี่ฉีตะลึงไปชั่วขณะ เธอมองท่าทางของเว่ยเทา ลางสังหรณ์ไม่ดีแวบเข้ามาในใจเธอ “เว่ยเทา คุณหมายความว่าไง”

“คุณคิดว่าผมหมายความว่าไงล่ะ” เว่ยเทาทำสีหน้าเคร่งขรึม “ผมตามจีบคุณมาตั้งหลายปี คุณไม่ให้โอกาสผมเลยสักครั้ง แต่ตอนนี้กลับไปชอบไอ้ขี้คุก ผมสู้เฉินผิงไม่ได้ตรงไหน”

เว่ยเทาตะคอก เขาจับแขนของซูอวี่ฉีไว้แน่น

“เว่ยเทา ใครเป็นคนบอกเรื่องนี้กับคุณ”

ในที่สุดซูอวี่ฉีก็เข้าใจ เดิมทีเว่ยเทาอยู่ที่เสิ่งเฉิง แต่กลับรู้ว่าช่วงนี้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่หงเฉิง จะต้องมีคนคอยคาบข่าวไปบอกแน่ๆ

“คุณไม่ต้องสนใจหรอก บอกผมมา ว่าผมสู้เฉินผิงไม่ได้ตรงไหน”

เว่ยเทาออกแรงเพิ่มขึ้น นั่นทำให้ซูอวี่ฉีรู้สึกเจ็บจนขมวดคิ้ว

“ปล่อยฉัน คุณทำฉันเจ็บ ตรงไหนคุณก็สู้เขาไม่ได้ทั้งนั้นแหละ!”

ซูอวี่ฉีมองเว่ยเทาด้วยสายตารังเกียจ

“นังผู้หญิงชั้นต่ำ!” เว่ยเทาด่า ก่อนจะตบลงบนใบหน้าของซูอวี่ฉี หน้าของซูอวี่ฉีแดงขึ้นมาทันที

“ฉันจะบอกเธอให้นะ วันนี้ฉันจะให้เธอเห็นฉันฆ่าเฉินผิงด้วยตาของเธอเอง ผู้หญิงของฉัน ใครก็ห้ามแย่ง!”

เว่ยเทาเบิกตากว้าง ขบฟันพูด

“เว่ยเทา ถ้าคุณกล้าทำอะไรเฉินผิง ฉันไม่ปล่อยคุณไว้แน่!”

ซูอวี่ฉีตะคอกด้วยใบหน้าโกรธเคือง

“ยิ่งคุณเป็นแบบนี้ ผมก็ยิ่งอยากจะบดขยี้มันให้แหลก”

เว่ยเทาพูดจบก็เดินออกจากห้องไป ก่อนจะปิดประตูอย่างแรง

“เว่ยเทา ปล่อยฉันออกไป ปล่อยฉันออกไป ถ้าคุณกล้าทำอะไรเฉินผิง ฉันไม่ปล่อยคุณไว้แน่!

ซูอวี่ฉีทุบประตูสุดชีวิต แต่ก็ทำอะไรไม่ได้