หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2857

รัศมีพลังของผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปดพุ่งตรงเข้าหาหลิ่วหรูเยี่ยนราวกับก้อนหินขนาดมหึมา ถ้ามันโดนเธอเข้า เธอคงไม่มีโอกาสรอดเป็นแน่

เฉินผิงโกรธมากเมื่อเห็นหลาวข่งพยายามจะฆ่าหลิ่วหรูเยี่ยน

แม้เฉินผิงจะรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลาวข่ง แต่เขาก็ไม่อาจทนเห็นเธอตายอย่างน่าสยดสยองต่อหน้าได้

เฉินผิงเข้าไปยืนขวางอยู่หน้าหลิ่วหรูเยี่ยนและเปิดใช้พลังร่างเกราะทองคำของเขา เกล็ดสีทองจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าห่อหุ้มปกคลุมร่างกายในทันที พร้อมด้วยพลังมังกรและพลังสามเผ่าพันธุ์ที่ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาด้วยเช่นกัน

ตู้ม!

รัศมีพลังอันรุนแรงของชายชรากระแทกเข้ากับร่างกายของเฉินผิง เฉินผิงรู้สึกราวกับถูกรถไฟความเร็วสูงชนเข้าที่หน้าอก อวัยวะภายในของเขาสะท้านสะเทือนอย่างเจ็บปวดขณะที่เขาถูกผลักจนลอยกระเด็นขึ้นไปในอากาศ

เฉินผิงตกลงมากระแทกเข้ากับพื้นและกระอักเลือดออกมาเต็มปาก

“เฉินผิง!”

"ท่านเฉิน!"

หลิ่วหรูเยี่ยนและคนอื่นๆ รีบวิ่งไปช่วยพยุงเขาทันที

“เฉินผิง คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” หลิ่วหรูเยี่ยนถามด้วยความเป็นห่วง

"ผมไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง" เฉินผิงยิ้มออกมาขณะที่เลือดยังคงไหลหยดลงมาที่ริมฝีปากของเขา

คนทั้งสามต่างรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเฉินผิงยังคงลุกขึ้นมายืนได้ ทั้งๆ ที่เขาอยู่ในระดับกึ่งเซียนขั้นที่สองเท่านั้น

มันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่เขาจะสามารถต้านทานการโจมตีจากผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปดได้

แววตาเฉยเมยปรากฏขึ้นในดวงตาของเฉินผิง ขณะมองไปที่หลาวข่งผู้โลภมาก

“ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่มีของวิเศษอะไรทั้งนั้น หากคุณไม่ยอมปล่อยพวกเราไปจริงๆ ผมก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทุ่มสุดตัวเท่านั้น” เฉินผิงตอบด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น

“ทุ่มสุดตัวเลยเหรอ?” หลาวข่งถึงกับผงะเมื่อได้ยินคำตอบนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “คุณจะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน? ด้วยพลังระดับกึ่งเซียนขั้นที่สองของคุณอย่างนั้นนะเหรอ?”

เฉินผิงพูดว่า “หลิ่วหรูเยี่ยน คุณควรหลบไปก่อน”

เขาบอกให้คนอื่นที่เหลือคอยอยู่ห่างๆ

หลิ่วหรูเยี่ยนไม่รู้ว่าเขามีแผนอะไร แต่เธอก็เชื่อฟังและยอมถอยออกมาพร้อมกับคนอื่นๆ