งูทะเลส่งเสียงขู่ด้วยความเจ็บปวด ดวงตาของมันตอนนี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เฉินผิงคว้าโอกาสโจมตีอีกครั้ง เขาเหวี่ยงดาบเข้าต่อสู้กับเจ้างูทะเล ในเวลาเดียวกัน หญิงสาวก็วิ่งไปที่เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งในขณะที่งูกำลังถูกจู่โจม เธอคว้าเอาสมบัติชิ้นนั้นแล้วหนีออกมา
เมื่อเห็นหญิงสาวทำสำเร็จ เฉินผิงก็กระโดดถอยหลังและคิดที่จะหลบหนีจากการต่อสู้ เขาไม่จำเป็นต้องเสียพลังวิญญาณไปกับเจ้างูทะเลตัวนี้ เมื่อเราจะได้สิ่งที่ต้องการก็น่าจะเพียงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องฆ่าเจ้างูทะเลยักษ์นี่หรอก
แต่แล้วจู่ๆ หลังจากที่หญิงสาวได้เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งมาครอบครอง ก็มีคนสามคนปรากฏตัวขึ้นขวางทางเธอเอาไว้ ดวงตาของพวกมันเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร
หญิงสาวถึงกับผงะ เธอกำเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเอาไว้ในมือแน่น ขณะที่ดวงตาของเธอดูตื่นตระหนกไม่น้อย
เฉินผิงไม่คาดคิดว่าจะมีการซุ่มโจมตีที่นั่น เขาอยากจะเข้าไปช่วยหญิงสาว แต่งูทะเลก็ขวางทางของเขาเอาไว้
“ให้ตายเถอะ เจ้าอสูรน้อย ฉันจะไว้ชีวิตแกแล้วนะ แต่แกกลับไม่คว้าเอาไว้ ยังอยากจะรนหาที่ตายอยู่ใช่มั้ย!” เฉินผิงก่นด่าด้วยความโกรธและเหวี่ยงดาบพิฆาตมังกรออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...