หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2869

งูทะเลส่งเสียงขู่ด้วยความเจ็บปวด ดวงตาของมันตอนนี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เฉินผิงคว้าโอกาสโจมตีอีกครั้ง เขาเหวี่ยงดาบเข้าต่อสู้กับเจ้างูทะเล ในเวลาเดียวกัน หญิงสาวก็วิ่งไปที่เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งในขณะที่งูกำลังถูกจู่โจม เธอคว้าเอาสมบัติชิ้นนั้นแล้วหนีออกมา

เมื่อเห็นหญิงสาวทำสำเร็จ เฉินผิงก็กระโดดถอยหลังและคิดที่จะหลบหนีจากการต่อสู้ เขาไม่จำเป็นต้องเสียพลังวิญญาณไปกับเจ้างูทะเลตัวนี้ เมื่อเราจะได้สิ่งที่ต้องการก็น่าจะเพียงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องฆ่าเจ้างูทะเลยักษ์นี่หรอก

แต่แล้วจู่ๆ หลังจากที่หญิงสาวได้เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งมาครอบครอง ก็มีคนสามคนปรากฏตัวขึ้นขวางทางเธอเอาไว้ ดวงตาของพวกมันเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร

หญิงสาวถึงกับผงะ เธอกำเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเอาไว้ในมือแน่น ขณะที่ดวงตาของเธอดูตื่นตระหนกไม่น้อย

เฉินผิงไม่คาดคิดว่าจะมีการซุ่มโจมตีที่นั่น เขาอยากจะเข้าไปช่วยหญิงสาว แต่งูทะเลก็ขวางทางของเขาเอาไว้

“ให้ตายเถอะ เจ้าอสูรน้อย ฉันจะไว้ชีวิตแกแล้วนะ แต่แกกลับไม่คว้าเอาไว้ ยังอยากจะรนหาที่ตายอยู่ใช่มั้ย!” เฉินผิงก่นด่าด้วยความโกรธและเหวี่ยงดาบพิฆาตมังกรออกไป

เกิดเป็นลำแสงยิงออกจากดาบพุ่งเข้าใส่งูทะเลหลายดอก

งูทะเลส่งเสียงขู่ มันต้องการจะหลีกเลี่ยงการโจมตีนั้นแต่ก็สายเกินไป

ลำแสงทะลุผ่านร่างและหั่นมันเป็นชิ้นๆ ทันที แล้วแก่นอสูรสีขาวก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

เฉินผิงเอื้อมมือไปหยิบแก่นอสูรมาแล้วเก็บมันเอาไว้ จากนั้นจึงพุ่งไปยืนอยู่เคียงข้างหญิงสาว

ทั้งหญิงสาวและชายอีกสามคนที่มาจากไหนก็ไม่รู้ต่างก็จ้องมองเฉินผิงด้วยความตกใจ พวกเขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะสังหารงูทะเลได้อย่างรวดเร็วจนน่าอัศจรรย์เช่นนี้

เขาหยิบยันต์ค่ายกลออกมาจากกระเป๋าแล้วโยนขึ้นไปกลางอากาศ

ยันต์ค่ายกลเริ่มหมุนและเปล่งแสงแวววาวออกมา ม่านแสงเลื่อนลงมาครอบตัวเฉินผิงให้ติดอยู่ข้างในทันที

“ถึงกับใช้ยันต์ค่ายกลเลยเหรอ ยันต์นี่คงจะแพงมากใช่ไหม?” เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะขณะที่เขามองดูหมู่อักขระยันต์ที่อยู่ตรงหน้าเขา

“เมื่อเทียบกับเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง ยันต์ค่ายกลนี้ไม่มีค่าอะไรเลย!” ชายตาเดียวคนนั้นยิ้มขณะที่เขายื่นมือไปหาหญิงสาว “มอบเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งและทรัพย์สินทั้งหมดของเธอมาให้ฉัน มิฉะนั้นก็เตรียมตัวตายอย่างทารุณได้เลย”

หญิงสาวจ้องมองทั้งสามคนอย่างเย็นชา ตอนนี้เฉินผิงถูกยันต์ค่ายกลกักขังเอาไว้ เธอรู้ว่าไม่สามารถพึ่งพาเขาได้อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงพูดกับผู้ฝึกบำเพ็ญญาณทั้งสามคนว่า “นายไม่บ้าดีเดือดไปหน่อยเหรอ? นายรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร? ฉันรับรองได้เลยว่าพวกนายจะต้องตายอย่างสยดสยองแน่ถ้ากล้าทำร้ายฉันในดินแดนอุดรวิฑูรแห่งนี้”

“ฮ่าๆๆ! เธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเกา เกาฉี่หลานใช่ไหมล่ะ? อย่าคิดว่าเราไม่รู้จักเธอ ฉันขอบอกเอาไว้อย่างนะ อย่าประเมินอิทธิพลของตระกูลเธอสูงไปหน่อยเลย ส่งมอบเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งมาเดี๋ยวนี้ แล้วฉันจะพิจารณาไว้ชีวิตเธอ แต่ถ้ากล้าขัดขืน ฉันจะฆ่าเธอซะ แต่หลังจากพวกเราสนุกกับเธอแล้วนะ…” แววตาชั่วช้าแวบผ่านดวงตาของชายตาเดียว