หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2877

“ประมุขหลัว แล้วกุญแจสมบัติล่ะ? ตอนนี้พวกนั้นทุกคนมีตรามรกตที่เหมือนกับของผมทุกประการ กุญแจของคนอื่นเป็นของปลอมหรือเปล่า?” เฉินผิงถามอย่างไม่เข้าใจ

ถ้าแผนที่สมบัติถูกขายโดยจงใจแล้วกุญแจล่ะ? ทั้งหมดเป็นของปลอมหรือเปล่า?

“สิ่งที่ดูจริงอาจเป็นเท็จ และสิ่งที่ดูเท็จก็อาจเป็นจริง คนของเรามีสมบัติมากมายกระจัดกระจายไปทั่วดินแดนอุดรวิทูร แต่ละอันต้องใช้กุญแจ อย่างที่บอกไปแล้วว่าสมบัติบางชิ้นไม่มีอะไรเลย ในขณะที่บางชิ้นก็เป็นกับดัก จริงๆ แล้ว บางชิ้นใส่ของไร้ค่าเอาไว้ด้วยซ้ำ ส่วนสมบัติที่แท้จริงนั้นมีเพียงชิ้นเดียวและซ่อนปะปนอยู่กับสมบัติอื่นๆ ดังนั้นกุญแจทั้งหมดจึงไม่ใช่ของปลอมแต่อย่างใด ฉันแค่ไม่รู้ว่าตำแหน่งของสมบัติที่แท้จริงอยู่ที่ไหน” หลัวหลงเหมินชี้แจง

การเปิดเผยทำให้เฉินผิงยิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีก ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีสมบัติมากกว่าหนึ่งชิ้น ในเมื่อมีอยู่มากมาย แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าอันไหนเป็นของจริงของปลอม?

“ประมุขหลัว หว่ากังเล่าให้ผมฟังว่าบรรพบุรุษของคุณใช้ผู้ใช้วิชามารเพื่อขุดสมบัติ สุดท้ายก็ถูกฆ่าตายหมด ผมอยากรู้ว่าทำไมพวกเขาถึงยอมจำนนต่อพวกคุณ”

เฉินผิงอยากรู้เรื่องนี้มานานแล้ว ชนเผ่ากายาบรรพกาลไม่ได้แข็งแกร่งมากมายอะไร เป็นผลมาจากการฝึกวิชาที่คืบหน้าช้าของพวกเขา

ผู้ใช้วิชามารไม่ได้อ่อนแอไปกว่าชนเผ่ากายาบรรพกาลแต่อย่างใด เฉินผิงไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใช้วิชามารถึงไม่ต่อต้าน

คำถามนี้ทำให้หลัวหลงเหมินยิ้ม แล้วมองไปที่หว่ากังและคนอื่นๆ “ออกไปก่อน...”

หว่ากังพยักหน้าก่อนจะออกไปพร้อมกับคนอื่นๆ

เมื่อเหลือแค่เฉินผิงและหลัวหลงเหมินในกระโจม ฝ่ายหลังก็นำกล่องออกมาแล้วหยิบแส้ออกมา

แส้นั้นมีสีทองและมีอักขระจางๆ ไหลอยู่ด้านบน รู้สึกได้ถึงพลังที่ประสานกันถูกปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่อง

มองแค่แวบแรกเฉินผิงก็รู้ว่าแส้นั้นได้รับการเสริมพลังด้วยวงแหวนอาคม พลังที่ปล่อยออกมานั้นเกินกว่าอาวุธทั่วไป

“นี่คือแส้ปราบมาร เมื่อใช้แส้ฟาดใส่มาร มันไม่เพียงแต่จะสร้างความเจ็บปวดให้กับพวกเขา แต่ยังทำร้ายวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาด้วย พลังที่ประสานกันที่แผ่ออกมาสามารถสะกดรัศมีมารได้ ที่ผ่านมาคนของฉันใช้แส้ปราบมารเพื่อบังคับพวกมารให้ยอมจำนน มันเป็นอาวุธที่เราบังเอิญไปเจอเข้า มีข่าวลือว่ามันตกลงมาจากอาณาจักรแดนสรวงพร้อมกับวิญญาณน้ำแข็ง แต่ไม่มีใครสามารถยืนยันได้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า”