“เหล่าต้า! เหล่าเอ้อ! หนีเร็ว!” เหล่าซานตะโกน และทั้งสามก็ย้ายมิติออกไปคนละทาง
หมีหิมะสะบัดอุ้งเท้าเข้าใส่เหล่าซาน แต่เขาสามารถข้ามมิติได้ทันเวลาและทิ้งระยะห่างจากพวกมัน
หมีหิมะคำรามด้วยความโกรธ มันกระโดดขึ้นไปในอากาศสูงหลายร้อยเมตรและพุ่งเข้าใส่เหล่าซาน
เหล่าซานพยายามหลบหนีสุดความสามารถโดยใช้วิชาย้ายมิติ แต่เขาไม่อาจหลบหนีการโจมตีของหมีหิมะได้ทัน
“เหล่าเอ้อ! รับ!” เหล่าซานตะโกนขณะที่เขาโยนเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งไปให้เหล่าเอ้อ
ร่างของหมีหิมะร่วงลงที่เหล่าซานทันทีที่เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งหลุดจากมือของเขา ทำให้ร่างของเขาแหลกเละทันที
“เหล่าซาน!” เหล่าต้าและเหล่าเอ้ออุทานด้วยความสิ้นหวังเมื่อเห็นภาพนั้น
เฉินผิงขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองและเห็นเช่นกันว่าเกิดอะไรขึ้น
หลังจากฆ่าเหล่าซานแล้ว หมีหิมะก็ไล่ตามเหล่าเอ้อต่อ
มันมุ่งมั่นที่จะเอาเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งกลับคืนมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...