หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2883

ในขณะนั้น สัตว์อสูรจำนวนนับไม่ถ้วนเข้ามาใกล้และถึงตัวเฉินผิง ด้วยการแกว่งกระบี่พิฆาตมังกรเพียงครั้งเดียว เฉินผิงจุดระเบิดในอากาศด้วยพลังกระบี่และเพลิงปีศาจ

แรงระเบิดทำให้เกิดทะเลเพลิงปีศาจกลืนกินสัตว์อสูรที่อยู่รอบๆ ตัวเขา แต่หมีหิมะยังคงบัญชาตัวอื่นๆ ให้เข้าไปโจมตีเฉินผิง

เฉินผิงถอยห่างออกมา และล่อสัตว์อสูรให้เข้ามาหาเขาได้สำเร็จ

คลื่นรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวปกคลุมไปทั่วบริเวณขณะที่สัตว์อสูรพุ่งเข้าใส่เฉินผิง

เฉินผิงฟันใส่สัตว์อสูรพร้อมกับวิ่ง แต่หมีหิมะยังคงยืนนิ่งอยู่ใกล้ๆ เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งและไม่ยอมเคลื่อนไหว

สามจอมโจรไม่สามารถลงมือได้เลย

เฉินผิงรู้ว่าต้องล่อหมีหิมะมาหาเขา เพื่อให้พวกเขาขโมยเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง

“กระบี่เก้าเงา!” เฉินผิงตะโกนขณะที่เขาใช้วิชากระบี่เก้าเงา ทำให้ร่างเงาหกร่างของเขาปรากฏตัวขึ้นและโจมตีสัตว์อสูร

ในขณะเดียวกันเขาก็เอาไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ออกมา ซึ่งเขากะว่าจะยกมันให้ซูอวี่ฉี

เมื่อดูจากสัตว์อสูรจำนวนมหาศาลที่เขาต้องเผชิญ เฉินผิงจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องใช้มัน

อัญมณีบนไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์เปล่งประกายเจิดจ้า ในขณะที่มันปลดปล่อยสัตว์อสูรทั้งหมดที่อยู่ภายใน

แม้จะดุร้ายพอๆ กับสัตว์อสูรเหล่านั้น ความแข็งแกร่งของพวกมันก็ยังห่างชั้นเหล่าสัตว์อสูรในหุบเขา

ถึงกระนั้น เฉินผิงก็ต้องล่อหมีหิมะให้ตามเขามา เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้ทุกอย่างที่เขามี

แม้ว่าเฉินผิงจะใช้กระบี่เก้าเงาและไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์ แต่หมีหิมะก็ยังไม่ยอมไปไหน มันเพียงแค่นั่งอยู่ตรงนั้นและเฝ้าดูสัตว์อสูรตายไปทีละตัว

เฉินผิงเริ่มตื่นตระหนกเมื่อเห็นแบบนั้น ไม่นะ! แผนของฉันต้องล้มเหลวแน่ถ้าหมีหิมะตัวนั้นไม่เคลื่อนไหว!

“ถ้าตอนนี้ฉันมีธนูศักดิ์สิทธิ์แล้วล่ะก็... ฉันจะยิงพวกแกจนตายห่าให้หมด!” เฉินผิงอุทานขณะที่เขายังคงต่อสู้กับสัตว์อสูรต่อ