หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2882
เฉินผิงเหลือบมองไปที่สามจอมโจร ส่งสัญญาณให้พวกเขากระโดดขึ้นไปในอากาศและซ่อนตัว
หลิ่วหรูเยี่ยนและหว่ากังเตรียมอาวุธให้พร้อมขณะที่พวกเขายืนอยู่ในวงแหวนอาคม และจ้องมองอย่างกังวลไปยังสัตว์อสูรที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขา
“จู่โจม!” หลิ่วหรูเยี่ยนตะโกนเมื่อสัตว์อสูรเข้ามาใกล้พอ
เธอยิงใบมีดสายลมจำนวนนับไม่ถ้วนออกจากฝ่ามือของเธอ สังหารสัตว์อสูรที่อยู่ตรงหน้าเธอในทันที
หว่ากังก็เหวี่ยงหมัดไปยังสัตว์อสูรที่เข้ามาเช่นกัน ราวกับปืนใหญ่ หมัดนั้นซัดสัตว์อสูรสองตัวกระเด็นเมื่อถูกแรงกระแทก
แม้ว่าสัตว์อสูรจะไม่ทรงพลังนัก แต่ก็มีจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อ หลิ่วหรูเยี่ยนและหว่ากังสามารถฆ่าได้ทันทีสองสามตัว แต่จำนวนของพวกมันก็แทบจะไม่ลดลง
เหล่าสัตว์อสูรคำรามขณะที่พวกมันพุ่งไปข้างหน้าไม่หยุด
“ถอยกันก่อน!” หลิ่วหรูเยี่ยนตะโกนขณะที่เธอกระโดดขึ้นไปในอากาศและวิ่งไปทางอื่น
หว่ากังพยักหน้าและรีบตามเธอไป ต้องขอบคุณเครื่องรางบนตัวพวกเขา วงแหวนอาคมจึงเคลื่อนที่ไปพร้อมกับพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...