หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2882

เฉินผิงเหลือบมองไปที่สามจอมโจร ส่งสัญญาณให้พวกเขากระโดดขึ้นไปในอากาศและซ่อนตัว

หลิ่วหรูเยี่ยนและหว่ากังเตรียมอาวุธให้พร้อมขณะที่พวกเขายืนอยู่ในวงแหวนอาคม และจ้องมองอย่างกังวลไปยังสัตว์อสูรที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขา

“จู่โจม!” หลิ่วหรูเยี่ยนตะโกนเมื่อสัตว์อสูรเข้ามาใกล้พอ

เธอยิงใบมีดสายลมจำนวนนับไม่ถ้วนออกจากฝ่ามือของเธอ สังหารสัตว์อสูรที่อยู่ตรงหน้าเธอในทันที

หว่ากังก็เหวี่ยงหมัดไปยังสัตว์อสูรที่เข้ามาเช่นกัน ราวกับปืนใหญ่ หมัดนั้นซัดสัตว์อสูรสองตัวกระเด็นเมื่อถูกแรงกระแทก

แม้ว่าสัตว์อสูรจะไม่ทรงพลังนัก แต่ก็มีจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อ หลิ่วหรูเยี่ยนและหว่ากังสามารถฆ่าได้ทันทีสองสามตัว แต่จำนวนของพวกมันก็แทบจะไม่ลดลง

เหล่าสัตว์อสูรคำรามขณะที่พวกมันพุ่งไปข้างหน้าไม่หยุด

“ถอยกันก่อน!” หลิ่วหรูเยี่ยนตะโกนขณะที่เธอกระโดดขึ้นไปในอากาศและวิ่งไปทางอื่น

หว่ากังพยักหน้าและรีบตามเธอไป ต้องขอบคุณเครื่องรางบนตัวพวกเขา วงแหวนอาคมจึงเคลื่อนที่ไปพร้อมกับพวกเขา

เหมือนกับน้ำที่ไหลหลากออกมาจากประตูระบายน้ำ เหล่าสัตว์อสูรกรูออกมาจากหุบเขา

สามจอมโจรตัวสั่นเมื่อเห็นฝูงสัตว์อสูรที่ดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุดหลั่งไหลออกมาจากหุบเขา

ราวสิบนาทีต่อมา ในที่สุดก็ไม่มีสัตว์อสูรออกมาจากหุบเขา

เมื่อตระหนักว่าโอกาสของเขามาถึงแล้ว เฉินผิงจึงนำกลุ่มสามจอมโจรมุ่งหน้าเข้าไปในหุบเขา

ข้างในนั้นเงียบสงบมาก สัตว์อสูรส่วนใหญ่หายไปแล้ว แต่เฉินผิงรู้ว่ามันยังไม่ไหมด

มันต้องมีสัตว์อสูรเหลืออยู่ที่นี่และตัวที่มีพลังมหาศาลก็ด้วย!

“พวกคุณสามคนระวังตัวด้วย! ร่วมมือกันเพื่อขโมยเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง และออกไปจากที่นี่ทันทีที่ได้มันมา ไม่ต้องรอใครทั้งนั้น!” เฉินผิงเตือนพวกเขา

ดวงตาของหมีหิมะเต็มไปด้วยความหวาดกลัวทันทีที่เห็นเปลวไฟบนกระบี่พิฆาตมังกร

ราวกับว่ามันสัมผัสได้ถึงพลังของเพลิงปีศาจบนกระบี่พิฆาตมังกร

แต่ถึงอย่างนั้น หมีหิมะก็ยังไม่ยอมถอย แต่กลับส่งเสียงคำรามดังลั่นจนน้ำแข็งในหุบเขาร่วงลงมาใส่เฉินผิง

สัตว์อสูรที่อยู่ใต้คำสั่งของมันกรูเข้าหาเฉินผิงพร้อมๆ กัน

ราวกับจะทดสอบความแข็งแกร่งของเฉินผิง หมีหิมะถอยออกไปและบัญชาพวกมันจากด้านหลัง

เฉินผิงเงยหน้าขึ้นมองเสาน้ำแข็งที่ตกลงมา เขาตวัดกระบี่พิฆาตมังกรและยิงเปลวไฟออกไป

เสาน้ำแข็งละลายทันทีและกลายเป็นไอเมื่อสัมผัสกับเพลิงปีศาจ