หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2881

เขาตรวจพบศพจำนวนนับไม่ถ้วนที่ถูกฝังอยู่ใต้ชั้นน้ำแข็งและหิมะหนาทึบ คนเหล่านั้นน่าจะเป็นพวกที่หว่ากังบอกว่าตายในหุบเขามรณะ

หลังจากสำรวจหุบเขาด้วยปราณสัมผัสแล้ว เฉินผิงก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ และขอให้ทุกคนถอยห่างจากทางเข้าหุบเขา

“มีอะไรหรือเปล่า เฉินผิง? คุณไม่เอาเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งแล้วเหรอ?” หลิ่วหรูเยี่ยนถามด้วยความสับสน

“ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน! ผมแค่ต้องล่อสัตว์อสูรบางส่วนออกจากหุบเขาก่อน โอกาสที่เราจะได้เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งมาจะเพิ่มขึ้น ถ้าสัตว์อสูรที่ปกป้องมันมีน้อยลง” เฉินผิงตอบพลางประสานอิน

วงแหวนอาคมค่อยๆ ปรากฏขึ้นในอากาศก่อนที่จะลอยลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยหิมะ

วงแหวนอาคมดูซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อและสลักสัญลักษณ์ที่ดูแปลก ๆ ลงบนพื้น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าระดับของวงแหวนสูงแค่ไหน

“คุณวางแผนที่จะดักจับสัตว์อสูรเหล่านั้นด้วยวงแหวนอาคมงั้นเหรอ คุณเฉิน?” หว่ากังถาม

แม้วงแหวนอาคมจะมีขนาดใหญ่ แต่ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ดักจับสัตว์อสูรนับพันตัว

“ไม่ วงแหวนอาคมนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อดักจับสัตว์อสูร แต่เอาไว้ล่อพวกมันมาที่นี่” เฉินผิงอธิบายขณะชี้ไปที่วงแหวนอาคม

จากนั้นลำแสงสีทองก็ส่องไปที่วงแหวนอาคม ทำให้มันเรืองแสงเจิดจ้าและปล่อยคลื่นพลังวิญญาณที่เข้มข้นไปยังหุบเขา

จากนั้นเฉินผิงก็ใช้คาถาอีกอย่าง โดยเขามอบเครื่องรางให้หว่ากังและคนอื่นๆ

หลิ่วหรูเยี่ยนและหว่ากังพยักหน้าตอบ “ระวังตัวด้วยนะ เฉินผิง ถ้าเอาเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งมาไม่ได้ก็ถอยออกมา การเอาชีวิตให้รอดสำคัญกว่า คุณก็รู้ว่าฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ...” หลิ่วหรูเยี่ยนพูดขณะจ้องมองเฉินผิงด้วยความเป็นห่วง

เธอคงทนไม่ได้ถ้าต้องแยกจากเฉินผิง โดยเฉพาะในตอนกลางคืน

“ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่เป็นไร!” เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น เสียงคำรามดังสนั่นก็ดังขึ้นจากระยะไกล พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนเมื่อสัตว์อสูรจำนวนนับไม่ถ้วนย่ำเท้าออกมาจากหุบเขา

สัตว์อสูรพุ่งเข้ามาหาวงแหวนอาคม ซึ่งพวกมันนึกว่าเป็นของวิเศษที่สามารถใช้เป็นทรัพยากรในการบำเพ็ญเพียรได้