หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 289

“หลิงเฟิง เขาเป็นคนสั่งให้ผมมา เขาเป็นคนบอกเรื่องทุกอย่างกับผม......”

เว่ยเทาอดทนกับความเจ็บปวดอันรุนแรง พูดกับซูอวี่ฉี

บัดนี้ เว่ยเทายังคงมีแผนอยู่ในใจ หลิงเฟิงเป็นถึงคุณชายอันดับหนึ่งในเมือง เขาอ้างหลิงเฟิง เพื่อที่จะรอดูว่าเฉินผิงนั้นจะไปหาเรื่องไหม หากเฉินผิงลงมือกับหลิงเฟิง งั้นเขาก็จะสามารถรอดูสงครามได้อย่างห่างๆ!

เมื่อได้ยินว่าเป็นหลิงเฟิง นัยน์ตาของเฉินผิงกระพริบไปด้วยไอสังหาร ซูอวี่ฉีเห็นท่าทีของเฉินผิงแล้วก็รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เธอคงไม่ถามเว่ยเทาแล้ว

“เฉินผิง ไม่เป็นไรแล้ว คุณไม่ต้องไปหาใครทั้งนั้นแล้ว!”

ซูอวี่ฉีกลัวว่าเฉินผิงจะไปหาเรื่องหลิงเฟิง

“อืม!” เฉินผิงพยักหน้า จากนั้นก็อุ้มซูอวี่ฉีขึ้นมา

ซูอวี่ฉีฝังหน้าลงไปในอ้อมอกของเฉินผิง สัมผัสกับความอบอุ่นในอ้อมอกของเขา ทำให้เธอรู้สึก

ปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก และซูอวี่ฉีเองก็ดื่มด่ำกับความรู้สึกแบบนี้มาก!

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะไม่ใด้ใครได้มาทำร้ายคุณแม้แต่นิดเดียว ตลอดไป...”

เฉินผิงมองไปทางซูอวี่ฉีที่อยู่ในอ้อมอก แล้วพูดด้วยสีหน้ารู้สึกผิด

“ฉันเชื่อใจคุณ!” ซูอวี่ฉียื่อแขนทั้งสองข้างเกี่ยวคอของเฉินผิงเอาไว้ และจูบไปที่แก้มของเฉินผิงทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากขนาดนี้ แม้ทั้งคู่จะรักและรู้สึกดีต่อกันโดยที่ไม่จำเป็นต้องพูด แต่การสัมผัสที่ใกล้ชิดขนาดนี้ เป็นแค่ครั้งแรกจริงๆ!

เฉินผิงอุ้มซูอวี่ฉีขึ้นรถ พร้อมรีบมุ่งไปทางคฤหาสน์ตระกูลซู

ภายในโรงงานร้าง เว่ยเทาพยายามจะยืนขึ้น

อย่างสุดชีวิต แต่ไม่ว่าจะพยายามเท่าไร เขาก็ยืนไม่ขึ้นอยู่ดี!

มองไปทางขาของตนที่เปอะเปื้อนด้วยเลือดและเนื้อ เว่ยเทาตะคอกออกมาด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว “เฉินผิง ฉันไม่มีทางปล่อยแกไปแน่......”

.......

คฤหาสน์ตระกูลซู ซูเหวินจงร้อนรนเสียจนเหงื่อแตกพลั่ก เขาและซูอวี่ฉีใช้ชีวิตพยุงกันมานับหลายปี ชีวิตของซูอวี่ฉีสำคัญกว่าชีวิตของเขาเสียอีก