หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2892

รอยยิ้มคุกคามปรากฏบนริมฝีปากของจี้อวิ๋น ขณะที่เขาจ้องมองไปที่หลิ่วหรูเยี่ยนและหว่ากัง

“แกสองคนจะไม่ยอมแพ้งั้นหรือ?” เขาเอ่ยถามอย่างเย็นชา

หว่ากังประกาศด้วยความมุ่งมั่นไม่สั่นคลอน “แม้ต้องแลกด้วยชีวิต แต่เราก็จะไม่ยอมให้แกทำร้ายคุณเฉิน!”

“ใจกล้าดีนี่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะส่งแกลงนรกเอง”

จี้อวิ๋นตอบสนองด้วยการปล่อยหมัดอันทรงพลัง มุ่งตรงไปที่หว่ากังและหลิ่วหรูเยี่ยนโดยตรง

ด้วยความที่พลังของเขาเหนือกว่า พวกเขาจึงไม่มีโอกาสที่จะต้านทานพลังจากการโจมตีของเขา

พวกเขาทำได้แค่มองดูการโจมตีที่พุ่งเข้ามาเท่านั้น

หลิ่วหรูเยี่ยนมองเฉินผิงด้วยสายตาไม่เต็มใจ ก่อนที่จะหลับตาลงเพื่อรอจุดจบที่ใกล้เข้ามา

ขณะที่จี้อวิ๋นจวนจะซัดการโจมตีอันรุนแรงใส่หว่ากังและหลิ่วหรูเยี่ยน พลังวิญญาณอันพลุ่งพล่านก็แล่นผ่านความว่างเปล่าและชนเข้ากับหมัดของจี้อวิ๋น

ตูม!

พลังอันมหาศาลระเบิดออก และหว่ากังกับหลิ่วหรูเยี่ยนก็กระเด็นไปด้านหลัง

“ใครกัน?”

สีหน้าของจี้อวิ๋นเปลี่ยนเป็นเย็นชา ในขณะที่เขาถูกบีบให้ถอยไปหลายก้าว

“คุณจี้ ในฐานะที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับเจ็ด การที่คุณข่มเหงผู้หญิงมันสมควรแล้วหรือ?” เฉินผิงเอ่ยขณะที่เขาลุกขึ้นยืน สายตาเย็นชาจับจ้องไปที่จี้อวิ๋น

“เฉินผิง!”

“คุณเฉิน!”

เมื่อตอนนี้เฉินผิงฟื้นคืนสติแล้ว ทั้งหว่ากังและหลิ่วหรูเยี่ยนก็แทบจะซ่อนความยินดีไว้ไม่อยู่

ฉันเป็นกึ่งเซียนระดับเจ็ดแต่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับล่างพวกนี้ไม่เห็นหัวฉันเลยพวกเขาอยากตายหรือยังไง? ไม่กลัวฉันเลยเหรอ?

“กล้าดียังไงถึงดูถูกฉัน? ฉันจะให้พวกแกได้เห็นว่าฉันทำอะไรได้บ้าง!” จี้อวิ๋นคำรามด้วยความโกรธ

เฉินผิงมองเขาด้วยสายตาเย็นชา “คุณจะลงไม้ลงมือกับเราเหรอ?”

“ฮ่า! ฉันไม่จำเป็นต้องจัดการกับผู้บำเพ็ญเพียรกระจอกๆ อย่างแกด้วยตัวเองหรอก มีแต่จะทำให้สถานะของฉันต่ำลงเท่านั้น” จี้อวิ๋นเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ

จากนั้นเขาก็หันไปหาฉีเถี่ยเฉาและอีกสองคนแล้วถามว่า “พวกคุณคนไหนอยากทำให้มันกลายเป็นคนพิการเพื่อฉัน?”

ฉีเถี่ยเฉาและหญิงชราไม่ได้ทำหรือพูดอะไรทั้งสิ้น ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขารู้ดีว่าเฉินผิงมีความสามารถเพียงใด

แม้ว่าเฉินผิงอาจดูเหมือนอยู่ที่ระดับสองของกึ่งเซียน แต่พลังที่แท้จริงของเขาเกินกว่านั้นมาก ต่อให้เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับห้า พวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!

ผู้บำเพ็ญเพียรที่พาพวกเขามาที่นี่พูดแทรกขึ้นว่า “คุณจี้ ให้ผมจัดการเขาแทนคุณเถอะ เขาเป็นเพียงกึ่งเซียนระดับสอง ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวเขา” น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นความดูถูก

เขาคิดว่าการเอาชนะเฉินผิงเป็นเรื่องง่ายๆ อีกผ่ายเป็นเพียงกึ่งเซียนระดับสองเท่านั้น