รอยยิ้มคุกคามปรากฏบนริมฝีปากของจี้อวิ๋น ขณะที่เขาจ้องมองไปที่หลิ่วหรูเยี่ยนและหว่ากัง
“แกสองคนจะไม่ยอมแพ้งั้นหรือ?” เขาเอ่ยถามอย่างเย็นชา
หว่ากังประกาศด้วยความมุ่งมั่นไม่สั่นคลอน “แม้ต้องแลกด้วยชีวิต แต่เราก็จะไม่ยอมให้แกทำร้ายคุณเฉิน!”
“ใจกล้าดีนี่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะส่งแกลงนรกเอง”
จี้อวิ๋นตอบสนองด้วยการปล่อยหมัดอันทรงพลัง มุ่งตรงไปที่หว่ากังและหลิ่วหรูเยี่ยนโดยตรง
ด้วยความที่พลังของเขาเหนือกว่า พวกเขาจึงไม่มีโอกาสที่จะต้านทานพลังจากการโจมตีของเขา
พวกเขาทำได้แค่มองดูการโจมตีที่พุ่งเข้ามาเท่านั้น
หลิ่วหรูเยี่ยนมองเฉินผิงด้วยสายตาไม่เต็มใจ ก่อนที่จะหลับตาลงเพื่อรอจุดจบที่ใกล้เข้ามา
ขณะที่จี้อวิ๋นจวนจะซัดการโจมตีอันรุนแรงใส่หว่ากังและหลิ่วหรูเยี่ยน พลังวิญญาณอันพลุ่งพล่านก็แล่นผ่านความว่างเปล่าและชนเข้ากับหมัดของจี้อวิ๋น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...