หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2922

การทำลายวิญญาณที่พยายามคิดจะหลบหนีส่งผลให้วิญญาณตนอื่นๆ ที่เหลือถึงกับตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว

“ทำลายโล่ที่ขวางทางออกนั่นเดี๋ยวนี้! เมื่อใดที่มันพังลง เมื่อนั้นพวกแกจะได้เป็นอิสระ” เฉินผิงออกคำสั่งพวกเขาราวกับกำลังต้อนฝูงแกะ

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง พวกวิญญาณพากันส่งเสียงร้องโหยหวนพร้อมกัน

พวกเขารู้สึกสิ้นหวังกับอิสรภาพที่ได้รับมาหลังจากถูกผนึกไว้ราวกับชั่วนิรันดร์

พวกเขาพุ่งตัวเข้าใส่โล่นั่นเหมือนกับฝูงแตน

ขณะที่เหล่าวิญญาณพุ่งชนเข้ากับโล่ พวกเขาไร้ซึ่งท่าทีที่แสดงถึงความหวาดกลัวออกมาแต่อย่างใด แม้ว่าพวกเขาบางส่วนจะถูกเหวี่ยงกลับไปด้วยแรงสะท้อนกลับอันรุนแรง ในขณะที่บางส่วนก็ถูกทำลายจนวิญญาณแหลกสลายไป

ความโหยกระหายอิสรภาพนั้นเป็นแรงกระตุ้นให้พวกเขาโจมตีโล่นั่นอย่างไม่ลดละ

เมื่อฝูงชนเห็นพฤติกรรมที่บ้าคลั่งของเหล่าวิญญาณ พวกเขาก็ทำได้แค่เพียงอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง

พวกเขารู้ดีว่าคงถูกฝูงวิญญาณจำนวนมหาศาลเหล่านี้ฆ่าตายไปแล้วหากไม่ใช่เพราะเฉินผิงและแส้ของเขาช่วยเอาไว้

ตู้ม...ตู้ม...

แรงปะทะเข้าใส่โล่นั้นอย่างไม่หยุดหย่อน ส่งผลให้เกิดเสียงดังสนั่นราวกับภูเขาทั้งลูกกำลังสั่นสะเทือน