หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2923

เฉินผิงรอให้ทุกคนหนีออกจากถ้ำไปก่อน จากนั้นเขาจึงกัดที่นิ้วของตนแล้วดึงแผ่นยันต์ออกมาจำนวนหนึ่งก่อนจะวาดอักขระพิเศษลงไปด้วยเลือดของตนเอง

“คุณกำลังทำอะไรน่ะ คุณเฉิน” จี้อวิ๋นเอ่ยถาม

“ผมจะระเบิดทางเข้าและผนึกวิญญาณพวกนี้เอาไว้ข้างใน!” เมื่อพูดจบ เฉินผิงก็ติดแผ่นยันต์ที่ผนังของถ้ำเรียบร้อย

ทุกครั้งที่เขาติดแผ่นยันต์ระเบิดที่ผนัง เขาจะถอยกลับไปรวมกับกลุ่มของเขา

จนกระทั่งพวกเขาเห็นแสงสว่างที่ส่องมาจากด้านนอก เฉินผิงจึงโบกมือทำท่าทางให้พวกเขารีบวิ่งออกไปทันที

จากนั้นเขาก็ร่ายคาถาพร้อมกับใช้มือประสานอินก่อนจะตะโกนไปที่ทางเข้าว่า “ยันต์ระเบิด!”

ทันใดนั้น ถ้ำที่ทอดยาวลึกลงไปใต้ดินกว่าหลายพันเมตรก็ระเบิดออกพร้อมกับเปลวไปที่พวยพุ่งออกมาจนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

เฉินผิงรีบวิ่งออกจากถ้ำในวินาทีสุดท้าย ตัวถ้ำได้พังทลายและถล่มลงมา โดยที่พวกวิญญาณก็ติดอยู่ใต้ดินอีกครั้ง

“เฉินผิง คุณไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?” หลิ่วหรูเยี่ยนถามด้วยความเป็นห่วง

“ผมไม่เป็นไร” เฉินผิงยิ้มพร้อมส่ายศีรษะ

ทุกคนต่างโล่งใจที่สามารถหนีออกมาจากถ้ำได้สำเร็จ

พวกเขาทั้งหลายต่างเข้ามาขอบคุณเฉินผิง แม้แต่ความคิดที่หลาวข่งมีต่อเฉินผิง ก็เปลี่ยนไปขณะที่เขาขอบคุณชายหนุ่มอย่างจริงใจ

ในขณะนั้นเอง ผู้ฝึกวิชามารทั้งสองก็เร่งความเร็วไปยังตำแหน่งของฝูงชนนี้ด้วยเช่นกัน เพราะพวกเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ผู้ฝึกวิชามารสองคนนั่นกำลังมาที่นี่ ทุกคนรีบซ่อนตัวเร็ว” ปราณสัมผัสของเฉินผิงมีพลังมากพอที่จะตรวจจับศัตรูที่กำลังเข้ามา

“ไอ้สองคนนั้นโกหกเรา คุณเฉิน ผมจะฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ!” จี้อวิ๋นคำราม

"ถูกต้อง! พวกเราไม่มีทางที่ให้อภัยพวกเขาแน่นอน เราต้องทรมานพวกเขาจนตาย!” หลาวข่งเองก็เต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธแค้นเช่นกัน

“กะ-เกิดอะไรขึ้น? วิญญาณพวกนั้นหนีออกมาไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?” ผู้ฝึกวิชามารคนหนึ่งจ้องมองไปที่ปากถ้ำที่ถูกทำลายอย่างไม่เชื่อสายตา เราคิดว่าเราจะได้รับความดีความชอบในเรื่องนี้! แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเราถึงคราวซวยซะแล้ว!

ผู้ฝึกวิชามารใช้พลังปราณสัมผัสเพื่อเริ่มต้นการค้นหาทันที เพียงไม่นาน พวกเขาก็สังเกตเห็นคนที่หลบซ่อนตัวอยู่

ผู้ฝึกวิชามารคนหนึ่งตะโกนขึ้นทันที “ออกมาซะ! เรารู้ว่าแกอยู่ตรงนั้น!”

“ไม่คิดเลยว่าคุณสองคนจะยังอยู่แถวนี้ คุณสองคนตั้งใจเฝ้าดูว่าพวกเราตายหรือยังก่อนจะจากไปใช่หรือเปล่า? ผมเกรงว่าคุณสองคนคงต้องผิดหวังแล้วล่ะ”

เฉินผิงค่อยๆ เดินออกมาจากด้านข้างของภูเขาน้ำแข็ง

ทั้งคู่รู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัดที่เห็นว่าเฉินผิงยังคงมีชีวิตอยู่

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกยังมีชีวิตอยู่ แต่มันก็ยอดเยี่ยมมาก เราจะพาแกไปพบกับท่านมารอเวจี และค้นหาว่าทำไมแกถึงได้รู้วิธีใช้เพลิงปีศาจของเรา!” หนึ่งในผู้ฝึกวิชามารกล่าว

“คุณคิดว่าแค่คุณสองคนจะจับผมได้จริงๆ เหรอ? มาดูกันว่าพวกคุณจะทำได้อย่างที่พูดมั้ย” ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและหายตัวไปทันที

“แกกล้ามากที่คิดหนีพวกเรา! จัดการเขาซะ!” คู่หูผู้ฝึกวิชามารไล่ตามเฉินผิงทันที