หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2924

ผู้ฝึกวิชามารทั้งสองไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าผู้คนที่ติดอยู่ภายในภูเขาน้ำแข็งจะหลบหนีออกมาได้หรือเตรียมซุ่มโจมตีพวกเขาอยู่ข้างหน้า

เนื่องจากถ้ำน้ำแข็งได้พังทลายลงมาและไม่มีวิญญาณตัวใดสามารถหลบหนีออกมาได้ ผู้ฝึกวิชามารทั้งสองจึงต้องกลับไปยังฐานของพวกเขาพร้อมกับเฉินผิง

พวกเขาใช้พลังปราณสัมผัสล็อคตำแหน่งของเฉินผิง เพื่อป้องกันไม่ให้เขาหลบหนี

เมื่อเฉินผิงร่อนลงสู่พื้น เขาก็รีบวาดอักขระภาพขนาดใหญ่บนหิมะก่อนจะนั่งขัดสมาธิตรงกลาง

มันเป็นวงแหวนอาคมที่พร้อมทำงานทันทีที่ผู้ฝึกวิชามารสองคนก้าวเท้าเข้ามาข้างใน

ไม่นาน ผู้ฝึกวิชามารทั้งสองก็สามารถตามเป้าหมายของเขาได้ทัน เมื่อพวกเขาเห็นเฉินผิงนั่งอยู่บนพื้นอย่างสงบ พวกเขาก็ต่างพากันงุนงง

ทันใดนั้นเอง วงแหวนอาคมขนาดยักษ์ก็ทำงาน หมอกสีขาวปกคลุมไปทั่วอากาศ และภาพลวงตาของเหล่าสัตว์อสูรก็ปรากฏขึ้น

แม้ว่าสัตว์อสูรเหล่านี้จะถูกสร้างขึ้นมาจากหมอก แต่เสียงร้องคำรามของพวกมันยังคงมีรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวสามารถข่มขู่ผู้ใดก็ได้

“แกคิดว่าวงแหวนอาคมกระจอกๆ แบบนี้จะหยุดพวกเราได้อย่างงั้นเหรอ?” ผู้ฝึกวิชามารคนหนึ่งพูดเย้ย และหอกน้ำแข็งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

ปลายของหอกน้ำแข็งนั้นมีไฟนรกที่กำลังลุกโชน

น้ำแข็งและไฟเป็นสิ่งที่ไม่อาจเข้ากันได้ แต่ผู้ฝึกวิชามารผู้นี้สามารถใช้ทั้งสองสิ่งนี้ได้พร้อมกัน

ผู้ฝึกวิชามารคนที่ถือหอกหันไปหาสหายของเขาแล้วพูดว่า “นายไปตรวจรอบๆ ดูสิว่ามีการซุ่มโจมตีหรือเปล่า ฉันจะจัดการกับไอ้หมอนี่เอง”

เห็นได้ชัดว่าผู้ฝึกวิชามารค่อนข้างระมัดระวังตัว

ผู้ฝึกวิชามารอีกคนพยักหน้ารับก่อนจะกระโดดออกไป ในขณะเดียวกัน คนที่ถือหอกอยู่ก็ทำการโจมตี

เขาใช้อาวุธของเขาแทงลงบนพื้นและสร้างพายุล้อมรอบตัวเอาไว้ ก่อนจะปล่อยคมมีดพลังลมเข้าใส่เฉินผิง