หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3006

ชั่วต่อมา จินซาก็หยิบเหรียญขึ้นมาและโยนไปในอากาศ มีเสียงเล็กแหลมดังขึ้นแล้วเหรียญนั้นก็กลายเป็นหุ่นเชิดโลหะ

จินซาแทรกสายใยรัศมีของเขาเข้าไปในหุ่นเชิดโลหะ หุ่นเชิดนั้นพุ่งออกไปด้วยความเร็วน่าทึ่ง เกิดเป็นริ้วสีทองพาดผ่านท้องฟ้า ร่างสีทองปรากฏขึ้นพร้อมเปล่งรัศมีอันน่าเกรงขาม

"ดูนั่น! นั่นมันอะไร?" ผู้บำเพ็ญเพียรที่อยู่รั้งท้ายอุทาน

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาเรียกให้คนอื่นดู แสงสีทองก็พุ่งออกมาจากหุ่นเชิดและแทงทะลุอกของผู้บำเพ็ญเพียรคนนั้น ทิ้งรูโหว่โชกเลือดเอาไว้

ผู้บำเพ็ญเพียรคนนั้นซวนเซแล้วล้มลงกับพื้น และแสงสีขาวก็โผล่ออกมาจากร่างกายของเขาแล้วลอยขึ้นไปในอากาศ

เหตุการณ์ที่พลิกผันกะทันหันทำเอาคนอื่นๆ ตกตะลึง

“นั่นมันอะไรกัน? ทำไมมันถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?” ผู้บำเพ็ญเพียรอีกคนอุทาน ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ร่างสีทอง

“นั่นคนหรือเครื่องจักร? ทำไมรัศมีของมันถึงแปลกประหลาดนัก?” เหล่าซุนพูดด้วยความสงสัย และงุนงงไม่แพ้กัน

“หยุดมันเอาไว้!” เสียงตะโกนโกรธเกรี้ยวจากผู้บำเพ็ญเพียรคนหนึ่งทำให้คนอื่นๆ ชักอาวุธออกมา

พวกเขาตระหนักดีว่าหากไม่เผชิญกับผู้ไล่ตาม พวกเขาก็จะตกเป็นเหยื่อตลอดไป

ดังนั้นพวกเขาจึงต้องกำจัดเจ้าสิ่งปริศนานั้นเสียก่อน

ทันใดนั้นคมดาบก็เปล่งประกาย และพลังวิญญาณอันน่าหวาดหวั่นก็แผ่ซ่านไปทั่วบรรยากาศ

อย่างไรก็ตาม หุ่นเชิดโลหะไม่สะทกสะท้านแม้ถูกระดมโจมตี เนื่องจากเป็นสิ่งที่ไม่มีชีวิตมันจึงไม่กลัวความตาย นอกจากนี้ การทำลายร่างที่เป็นโลหะของมันก็ดูจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

ไม่นานนัก เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรก็ตระหนักว่าการโจมตีจำนวนมหาศาลของพวกเขาไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับหุ่นเชิดโลหะเลย

พวกเขาโซซัดโซเซจนใกล้จะหมดแรงแล้ว ซึ่งหมายความว่าการโจมตีของพวกเขาไร้พลังจนไม่อาจรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้