หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 301

“ได้!” หลินเทียนหู่พยักหน้า

ขณะที่หลินเทียนหู่กำลังขับรถหาอู่ซ่อมอยู่นั้น ก็พบว่ามีรถเบนซ์สีแดงกำลังขับตามเขามา

“คุณเฉิน เหมือนว่าจะมีบางอย่าง…”

หลินเทียนหู่เหลือบมองกระจกหลังก่อนจะเอ่ย

เฉินผิงหันหลังกลับไปมอง ก่อนจะรีบหันกลับมา “ขับรถเข้าไปในมุมอับ ตรงนี้คนเยอะเกินไป!”

หลินเทียนหู่หักพวงมาลัยก่อนจะขับออกไปทางชานเมืองอวิ๋นเฉิง รถเบนซ์สีแดงคันนั้นก็รีบขับตามมาติดๆ

ซูอวี่ฉีเห็นว่ามีรถตามพวกเธอมา สีหน้าก็ดูแย่ลงในทันที ร่างกายสั่นไหวขึ้นมา

เฉินผิงโอบไหล่ซูอวี่ฉีไว้ด้วยมือข้างเดียวก่อนจะเอ่ยปลอบเสียงนุ่ม “วางใจเถอะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน”

ไม่นานรถก็ขับมาถึงบริเวณชานเมือง หลินเทียนหู่หยุดรถ ก่อนที่รถเบนซ์สีแดงคันนั้นจะเหยียบเบรกจอดรถที่ด้านหลังพวกเขา

พวกเฉินผิงลงมาจากรถ เพราะว่าซูอวี่ฉีหวาดกลัวเฉินผิงจึงใช้แขนโอบไหล่ดึงเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมอก

หญิงสาวผมสั้นคนหนึ่งก้าวลงมาจากฝั่งที่นั่งข้างคนขับ องค์ประกอบของใบหน้าเด่นชัด ดวงตากลมโตราวกับตุ๊กตา

เมื่อหญิงสาวลงมาจากรถ ทั้งเฉินผิงและหลินเทียนหู่ก็ชะงักไปทันที สาวน้อยคนนี้ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนกับนักฆ่าเลยสักนิด!

ในมือของหญิงสาวถือประแจ สายตาที่มองมาทางเฉินผิงและหลินเทียนหู่ส่อแววหวาดกลัว

“พวกแกเป็นใคร ปล่อยลูกพี่ลูกน้องฉันนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งความ…”

สาวน้อยยกมือชี้หน้าเฉินผิง แต่มือกลับสั่นระริก

เฉินผิงและหลินเทียนหู่มึนงงก่อนจะมองไปทางซูอวี่ฉี ตอนนั้นเองน้ำตาก็รื้นขึ้นมาเต็มดวงตาของซูอวี่ฉี เธอตื้นตันใจจนพูดอะไรไม่ออก

“เฟยเฟย เธอสูงขนาดนี้แล้วเหรอ พี่จำเธอไม่ได้เลย”

ซูอวี่ฉีเอ่ยพลางวิ่งเข้าไปหาสาวน้อยคนนั้น ก่อนจะรวบเธอเข้ามากอด