หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3015

“ท่านครับ ผมขอถามได้ไหมว่าท่านทำการทดสอบเพื่อประเมินร่างกายของผมทำไม?” เฉินผิงถาม

ไม่ต้องสงสัยว่าเขาไม่รู้เลยว่าทำไมผู้อาวุโสของผู้บำเพ็ญกายาบรรพกาลถึงตั้งใจที่จะประเมินสมรรถภาพทางกายของเขา

“คุณอยากให้ฉันช่วยคุณจัดการน้องชายของฉันไม่ใช่หรือ?” ผู้อาวุโสตอบ

“ใช่ แต่ท่านก็บอกด้วยไม่ใช่เหรอว่าพลังของท่านจะลดลงอย่างมากเมื่อท่านออกจากโลกของตัวเอง และท่านจะไม่สามารถเอาชนะเขาได้”

“ใช่ ฉันพูดอย่างนั้น อย่างไรก็ตาม มันมีวิธีที่ฉันจะออกจากโลกของฉันและยังคงรักษาพลังทั้งหมดของฉันเอาไว้ได้”

ทันใดนั้นเฉินผิงก็เข้าใจทุกอย่าง “ท่านวางแผนที่จะสิงสู่ร่างกายของผมสินะ?”

ฉันรู้ว่าเสี้ยววิญญาณสามารถสิงร่างกายได้... ด้วยวิธีนี้ พวกเขาจะสามารถรักษาพลังไว้ได้ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในโลกใดก็ตาม!

แต่แล้วเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อผู้อาวุโสส่ายหัว “ไม่ใช่การสิงสู่ ฉันจะหลอมรวมเข้ากับร่างของคุณต่างหาก เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะเป็นคุณ และคุณจะเป็นฉัน... ถ้าฉันเข้าสิงคุณ เราสองคนก็จะควบคุมร่างกายของคุณพร้อมๆ กัน และไม่มีทางที่เราจะรับมือกับของน้องชายฉันได้! ดังนั้นสิ่งที่เราต้องการคือการหลอมรวมที่สมบูรณ์แบบ เมื่อนั้นจิตใต้สำนึกและความคิดของเราจะรวมเป็นหนึ่งเดียว ไม่ต้องกังวล... เมื่อทุกอย่างจบลง และเมื่อคุณเป็นอิสระจากโลกนี้ได้แล้ว เสี้ยววิญญาณของฉันจะหายไปเอง ฉันไม่สามารถออกจากที่นี่ได้เว้นแต่จะฟื้นฟูกายหยาบของฉัน ไม่ก็เข้าสิงหรือหลอมรวมกับคนอื่น คุณเชื่อใจฉันไหม?" เขาอธิบายพลางจ้องมองเฉินผิงอย่างสงบ

แน่นอนว่าผู้อาวุโสรู้ว่าคำแนะนำของเขาไม่ใช่สิ่งที่คนส่วนใหญ่จะเห็นด้วยในทันที ท้ายที่สุดแล้ว เฉินผิงยังคงสามารถควบคุมความคิดและการกระทำของเขาในระหว่างที่ถูกสิง แต่การหลอมรวมจะทำให้เขากลายเป็นคนละคนที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

นอกเหนือจากรูปร่างหน้าตาของเขาแล้ว เฉินผิงจะเสียการควบคุมในทุกๆ อย่าง ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่เขาค่อนข้างลังเล

เฮ้อ... แล้วฉันมีตัวเลือกอะไรบ้างล่ะ? นี่เป็นวิธีเดียวที่จะฆ่ามารเฒ่านั่นและได้ยาวิญญาณน้ำแข็งถ้าฉันไม่ลอง เราก็อาจไม่มีวันได้ยานั้นมา หรือที่แย่กว่านั้นคือติดอยู่ที่นี่ตลอดกาล!

ในไม่ช้า เฉินผิงก็รู้สึกถึงรัศมีแปลกประหลาดที่ทะลักเข้าสู่ทะเลจิตสำนึกของเขา พอรู้ตัวอีกที เขาก็ถูกส่งเข้าไปในนั้น

ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่อยู่ในทะเลจิตสำนึกของตัวเองเท่านั้น แต่เขายังมองเห็นร่างกายของเขาที่ค่อยๆ กลายเป็นผู้อาวุโสอีกด้วย!

คุณพระช่วย ฉันไม่รู้ว่ารูปร่างหน้าตาของฉันจะเปลี่ยนไปในระหว่างการหลอมรวมด้วย!

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่าภาพตรงหน้าเขาเปลี่ยนไป และเสียงที่โกรธเกรี้ยวก็ดังขึ้น “พี่ชาย พี่ควรจะมอบของวิเศษกับวิชาของผู้บำเพ็ญกายาบรรพกาลและตำแหน่งของพี่มาให้ฉันดีกว่า! ฉันเป็นคนเดียวที่สามารถนำคนในเผ่าเราไปสู่จุดสูงสุดได้! ในทางกลับกัน พี่นั่นแหละที่จะทำลายมัน!”

ขณะที่เมฆมืดครึ้มเต็มท้องฟ้า ชายผู้มีใบหน้าเคร่งขรึมคนหนึ่งเดินออกมาจากหมอกสีดำหนาทึบและยืนอยู่ตรงหน้าเฉินผิง