หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 306

เพราะเสียงของชายวัยกลางคนดังจนเฉินผิงอดไม่ได้ที่จะมองตามไป

“คุณจ้าว พวกเรายังตกลงกันได้อยู่ โสมนี่เป็นของชั้นดีแน่นอน แต่ว่าราคายี่สิบล้านมันออกจะสูงไปหน่อย ถ้าลดราคาลงมาหน่อย ผมจะโอนเงินให้คุณเลย”

เหอจื้อกังเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“ยี่สิบล้าน ขาดไปนิดเดียวก็ไม่ได้ ในเมื่อคุณไม่เอา งั้นผมไปล่ะ!”

ชายวัยกลางคนพูดพลางลุกขึ้นหยิบกล่องไม้เตรียมตัวจะเดินออกไป

“คุณจ้าว อย่าเพิ่งรีบร้อนๆ ผมเอา เหรินเหอถังเอาอยู่แล้ว ไม่ใช่เพื่ออะไร แต่เพื่อมิตรภาพของเรา”

เหอจื้อกังรีบห้ามชายวัยกลางคนก่อนจะควักโทรศัพท์ออกมา “ผมจะโอนให้คุณเดี๋ยวนี้เลย หากมีโสมชั้นดีแบบนี้อีกก็เอามาให้เหรินเหอถังได้ ผมให้ราคาดีแน่นอน”

“ฮ่าๆๆ พูดดีๆ …”

ชายวัยกลางคนได้ยินก็หัวเราะร่าขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“พี่ใหญ่เหอ คุณรอก่อน…”

ตอนที่เหอจื้อกังเตรียมจะโอนเงินให้กับชายวัยกลางคนนั้น เฉินผิงก็เดินเข้ามาขวางเหอจื้อกัง

“สหายเฉินผิง มีอะไรเหรอ” เหอจื้อกังเอ่ยถามอย่างสงสัย

“คุณชายท่านนี้ ให้ผมดูโสมป่านี่หน่อยได้ไหม” เฉินผิงเอ่ยกับชายวัยกลางคน

ชายคนนั้นไม่พูดอะไร เพียงแต่มองไปทางเหอจื้อกัง ใบหน้าเต็มไปด้วยคำถาม

“อ้อ คนนี้คือสหายของผมเอง”

เหอจื้อกังรีบเอ่ย

“เมื่อกี้ประธานเหอก็ดูโสมป่าของผมไปแล้ว ยังมีปัญหาอะไรอีกเหรอ”

ชายวัยกลางคนมองไปทางเฉินผิงด้วยใบหน้าตื่นตัว

“ผมสงสัยว่านั่นจะเป็นโสมป่าปลอม”