เมื่อตอนนี้วงแหวนอาคมปิดผนึกถูกจี้อวิ๋นกระตุ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ จึงทำให้เกิดความผันผวนของพลังวิญญาณที่เห็นได้ชัดเจนรอบๆ หินนั้น
เป็นไปได้ว่าเมื่อพวกเขาไปแล้ว หินปิดผนึกอาจกลับคืนสู่สภาพเดิม อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาอันไม่ธรรมดานี้ มันปล่อยคลื่นพลังวิญญาณออกมาและเปล่งประกายเจิดจ้า
“ผมก็สงสัยเหมือนกันว่ามีอะไรซ่อนอยู่ใต้แท่นบูชานี้ นี่เป็นรูปแบบปิดผนึกที่ดูทรงพลัง ถ้าไม่ได้ใช้ในการสะกดสัตว์อสูรหรือผู้ใช้วิชามาร มันก็อาจจะ-”
เฉินผิงหยุดกะทันหัน สีหน้าของเขาเคร่งเครียด
"คุณเฉิน มันอาจจะอะไร?” จี้อวิ๋นถามด้วยความสงสัย
เฉินผิงลอยขึ้นไปในอากาศโดยไม่พูดอะไรสักคำ การบินบนเกาะเล็กๆ แห่งนี้ใช่ว่าจะทำไม่ได้ เขาจึงขึ้นไปด้านบนและกวาดตามองพื้นที่ทั้งหมด
หลังจากนั้นไม่กี่นาที เฉินผิงก็ลงมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดยิ่งกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด
“เป็นไปได้ว่าสิ่งที่เรากำลังดูอยู่เป็นเพียงแก่นกลางของวงแหวนอาคมปิดผนึกเท่านั้น จริงๆ แล้วทั้งเกาะคือวงแหวนอาคมของจริง และสิ่งที่ถูกปิดผนึกไว้ก็อยู่ใต้เกาะ” เฉินผิงคาดเดา
จี้อวิ๋นรู้สึกตกตะลึงกับความคิดนั้น แม้ว่าพวกเขาจะถือว่าเกาะแห่งนี้ "เล็ก" แต่มันก็ครอบคลุมพื้นที่นับหมื่นตารางกิโลเมตร เกาะขนาดมหึมาเช่นนี้จะเป็นที่ตั้งของวงแหวนอาคมได้ยังไง? ใครกันที่สามารถสร้างวงแหวนอาคมปิดผนึกที่ใหญ่โตเช่นนี้ได้? หรือจะเป็นเซียนจากอาณาจักรแดนสรวง?
จี้เหลียนจ้านเองก็ตกใจกับสมมติฐานของเฉินผิง และส่ายหัวทันทีแล้วพูดว่า "คุณเฉิน การคาดเดาของคุณนั้นเกินจริงไปมาก มันไม่มีทางเป็นไปได้ คนๆ หนึ่งจะสามารถสร้างวงแหวนอาคมปิดผนึกในระดับมหึมาเช่นนี้ได้อย่างไร? นอกจากนี้ หากมันเป็นวงแหวนอาคมปิดผนึกขนาดยักษ์จริงๆ ตัวตนที่ถูกผนึกไว้ภายในจะต้องน่าสะพรึงกลัวเกินจินตนาการ”
“บางทีผมอาจจะคิดมากไป” เฉินผิงยิ้มจางๆ เมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของจี้อวิ๋นและจี้เหลียนจ้าน
เขาไม่แน่ใจว่าตัวเองเดาถูกหรือเปล่า แต่เกาะนี้ประหลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจู่ๆ แท่นบูชาก็ปรากฏขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...