หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 311

“ผมเข้าใจแล้ว งั้นที่โจวจื้อเฉียนจากไปอย่างรีบร้อน เขาจะต้องไปงานประมูลแน่ๆ จะต้องมีคนมากมายไปแย่งชิงบัวหิมะหายากชนิดนี้แน่นอน!”

จู่ๆ เหอจื้อกังก็คิดออกว่าเพราะอะไรโจวจื้อเฉียนถึงไม่ทำการซื้อขาย และจากไปอย่างรีบร้อน!

“งั้นพวกเราก็ไปดูงานประมูลกันสักหน่อยเถอะ”

ในใจเฉินผิงรู้สึกมีความสุขขึ้นมาทันที ถ้าสามารถเอาบัวหิมะพันปีนั่นมาได้ พละกำลังของตัวเองก็จะเลื่อนขั้นขึ้นได้อย่างรวดเร็ว

เหอจื้อกังพยักหน้า และพาพวกเฉินผิงมุ่งหน้าตรงไปที่งานประมูล!

งานประมูลอยู่ที่ชานเมืองอวิ๋นเฉิง เป็นสิ่งปลูกสร้างที่มีรูปทรงโค้งกลม มีกลิ่นอายของกรุงโรมโบราณเป็นอย่างมาก

ข้างนอกงานประมูลในขณะนี้มีรถหรูจำนวนมาก ซึ่งไม่ได้เห็นในเวลาปกติ ดูเหมือนว่าหลายๆ คนต่างก็มุ่งหน้ามาหาบัวหิมะพันปี

เมื่อเดินไปถึงตำแหน่งประตูทางเข้า ดูเหมือนว่าพนักงานจะคุ้นเคยกับเหอจื้อกังมาก เธอหยิบป้ายหมายเลขขึ้นมาทันที แล้วจากนั้นก็พูดด้วยความเคารพว่า “ประธานเหอ ครั้งนี้จำเป็นต้องชำระเงินประกันหนึ่งร้อยล้านนะคะ!”

“เท่าไรนะ” เหอจื้อกังตกตะลึง “ปกติเอาแค่สิบล้านไม่ใช่เหรอ ทำไมจู่ๆ ถึงเอาเงินประกันหนึ่งร้อยล้านเลยล่ะ!”

“ประธานเหอ สถานการณ์ในวันนี้ไม่เหมือนปกติค่ะ คุณเองก็น่าจะทราบว่าจะมีการประมูลบัวหิมะพันปี เพราะฉะนั้นเงินประกันการประมูลจึงเพิ่มขึ้น เพื่อป้องกันการมีคนประมูลด้วยเจตนาไม่ดีค่ะ!"

พนักงานอธิบายอย่างจริงจัง!

สีหน้าของเหอจื้อกังดูไม่ดีนักเพราะเขาไม่มีเงินหนึ่งร้อยล้าน!

“ให้ผมจ่ายแล้วกันครับ!” เมื่อเฉินผิงดูออกว่าเหอจื้อกังอาจจะไม่ได้พกเงินมามากมายขนาดนั้น เขาจึงเดินออกไปพูดด้วยตัวเอง

หลังจากที่เฉินผิงจ่ายเงินประกันหนึ่งร้อยล้าน และได้รับป้ายหมายเลขมาแล้ว พวกเขาถึงได้ถูกปล่อยเข้าไปในสถานที่จัดงานประมูล!

สถานที่จัดงานประมูลที่เดิมทีว่างเปล่าและไม่เป็นที่นิยมเลยแม้แต่น้อย ในขณะนี้กลับมีเสียงผู้คนดังจ้อกแจ้กจอแจ ผู้มีอิทธิพลของอวิ๋นเฉิงหลายคนล้วนอยู่ที่นี่ โจวจื้อเฉียนอยู่ที่ที่นั่งแถวหน้า เขาอยู่ที่นี่อย่างที่คาดไว้จริงๆ และกำลังกระซิบกระซาบกับใครบางคนอยู่!

เมื่อเห็นว่าพวกเหอจื้อกังมา โจวจื้อเฉียนก็ผงะเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ยิ้มบางๆ และพยักหน้าเป็นการทักทาย!

เมื่อพวกเฉินผิงหาที่นั่งของตัวเองเจอและนั่งลงเรียบร้อยแล้ว ก็รอคอยการปรากฏตัวของบัวหิมะพันปีอยู่อย่างเงียบๆ!