เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 310

“ผู้อาวุโสโจว สมุนไพรร้อยปีห้าต้นนี้ผมให้สิบล้านต่อต้น แค่นี้คุณก็ได้เงินเยอะแล้ว”

เฉินผิงเอ่ยกับโจวจื้อเฉียน

“อะไรนะ? สิบล้านต่อต้น?” โจวจื้อเฉียนเอ่ยเสียงสูง “นี่คุณคิดว่าสมุนไพรของผมคุณภาพต่ำหรือไง ผมว่าคุณดูไม่ใช่คนที่จะมาเจรจาซื้อขายสมุนไพรแต่เป็นพวกมาหาเรื่องมากกว่า ดูก็ไม่ดู ยังกล้ามาหาว่าสมุนไพรของผมคุณภาพต่ำ”

“ผมไม่จำเป็นต้องดู ของคุณภาพดีไม่ดี คุณคงรู้ดีกว่าผม จะทำธุรกิจก็ต้องจริงใจแบบนี้จะได้อยู่ได้นานๆ สิบล้านต่อต้น ถ้ามากกว่านี้ก็ไม่เอา!”

เฉินผิงจ้องมองโจวจื้อเฉียนอย่างไม่เกรงกลัว

โจวจื้อเฉียนไม่พูดอะไร เพียงแค่จ้องหน้าเฉินผิงด้วยสีหน้ามิสู้ดีนัก

“ผู้อาวุโสโจว สหายของผมคนนี้ไม่ต้องดูก็สามารถรับรู้ถึงคุณภาพของสมุนไพร ไม่อย่างนั้นให้ผมดูแทน”

เหอจื้อกังเห็นว่าโจวจื้อเฉียนโมโหก็รีบพูดขึ้นมา

โจวจื้อเฉียนสะบัดมือ “ไม่ต้อง ถือว่าวันนี้ผมได้เจอกับวีรบุรุษรุ่นเยาว์แล้ว สิบล้านต่อต้น!”

โจวจื้อเฉียนไม่ให้เหอจื้อกังดู ด้วยสายตาของเหอจื้อกังแล้วย่อมสามารถมองออกถึงคุณภาพของสมุนไพรได้

เฉินผิงเองก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรก่อนจะกดโอนเงินให้โจวจื้อเฉียน ทำให้โจวจื้อเฉียนมองเฉินผิงด้วยสายตาชื่นชม

“ที่ผมยังมีสมุนไพรร้อยปีอีกจำนวนหนึ่ง ผมจะให้คนเอามาให้”

โจวจื้อเฉียนพูดจบก็โบกมือให้ลูกน้องไปนำสมุนไพรมา

พวกเขานั่งจิบน้ำชารอที่ลานด้านหลัง

“ประธานเหอ ช่วงนี้ที่หงเฉิงมีคนกำลังขายเม็ดยากลั่นอยู่คุณรู้เรื่องไหม”

ระหว่างที่ดื่มชาโจวจื้อเฉียนก็พูดคุยกับเหอจื้อกัง

“เม็ดยา?” เหอจื้อกังส่ายหน้า “ผมไม่รู้เรื่องเลย”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร