หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3122

“นะ-นี่มัน…” โจวไท่หน้าซีดเผือด เขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก

ไม่ว่าใครต่างก็ต้องตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว เมื่อเหยียบย่างลงบนกองกระดูกนับไม่ถ้วน

เย่เฟิงชิงขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะมองไปรอบ ๆ

“ที่นี่คือสนามรบโบราณ ไม่แปลกที่จะมีกระดูกกองเกลื่อนกลาด แต่ฉันไม่แน่ใจว่าที่นี่อยู่ใต้ทะเลหรืออยู่ภายในเกาะ” เย่เฟิงชิงไม่รู้ว่าพวกเขามาโผล่ที่ไหน

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีสมบัติใดๆ อยู่เลย นอกจากกองกระดูกบนพื้น

แม้แต่อาวุธและของวิเศษที่เสียหายและกลายเป็นวิญญาณร้ายก็ยังกระจุกอยู่ที่ทางเข้า

เย่เฟิงชิงก้าวต่อไปอย่างระมัดระวัง เขาต้องการสำรวจพื้นที่เพื่อดูว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน

โจวไท่ตามเขาไปติดๆ

ท้ายที่สุดแล้ว ในบรรดาผู้บำเพ็ญเพียรทั้งหมดที่อยู่ตรงนี้ เย่เฟิงชิงนั้นแข็งแกร่งที่สุด ถ้าไม่นับผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน

เพื่อที่จะอยู่รอดในสถานที่แบบนี้ได้ โจวไท่ตระหนักดีว่าเขาต้องอยู่ให้เป็น

ในขณะเดียวกัน ผู้บำเพ็ญเพียรบางคนยังคงลอยอยู่ในน้ำเพื่อดูดกลืนพลังวิญญาณ ในขณะที่คนอื่นๆ พากันขึ้นฝั่ง พร้อมกับเดินสำรวจรอบๆ

พวกเขาส่วนใหญ่รู้สึกสับสนอย่างเห็นได้ชัด เพราะพวกเขาถูกพามาที่ไหนสักแห่งที่ดูไม่น่าจะมีอันตราย ในขณะเดียวกันก็ไม่มีของวิเศษที่พวกเขาหวังไว้

เมื่อพบจี้อวิ๋น จี้เหลียนจ้านก็ตะโกน “จี้อวิ๋น ทำอะไรไม่เข้าท่า! แกกระโดดเข้าไปแบบนั้นได้ยังไง?”

“ก็ผมเป็นห่วงคุณเฉินนี่ครับพ่อ อีกอย่าง ในเมื่อมีผู้อาวุโสโหมวซานมาด้วย ผมก็คงไม่เป็นไรหรอก อันที่จริงเขาเป็นคนที่ช่วยผมเอาไว้ก่อนหน้านี้” จี้อวิ๋นชี้ไปที่ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน

จี้เหลียนจ้านมองไปที่ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานและเอ่ยคำขอบคุณ “ขอบคุณที่ช่วยลูกชายของฉัน ผู้อาวุโสโหมวซาน! สำนักเฟ่ยเทียนซาบซึ้งในบุญคุณยิ่ง”