หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3123

เมื่อได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน จี้อวิ๋นก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาดีใจที่ได้รู้ว่าเฉินผิงไม่ได้รับอันตราย

ท้ายที่สุดแล้ว เฉินผิงมาที่เกาะนี้ก็เพื่อเขา หากมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับเฉินผิง เขาก็คงรู้สึกผิดอย่างมาก

ไม่มีสมบัติอยู่ที่นี่ มีแต่ซากศพจำนวนมากที่กระจัดกระจายไปทั่ว มีข้อจำกัดที่ร้ายแรงต่อผู้ที่อยู่ในบริเวณนี้ นั่นคือพวกขาจะลอยตัวไม่ได้ ถ้าหาทางออกไม่เจอ พวกเขาก็เสี่ยงที่จะติดอยู่ในสถานที่นี้

โชคดีที่ไม่มีวิญญาณร้ายอยู่ในบริเวณใกล้เคียง บ่อน้ำพุวิญญาณที่มีพลังวิญญาณให้ดูดกลืน ช่วยให้ความสงบยังคงอยู่ และป้องกันความสับสนวุ่นวายที่อาจเกิดขึ้น มิฉะนั้น เมื่อดูจากจำนวนคนที่ติดอยู่ที่นั่น ความวุ่นวายคงจะปะทุขึ้นไปนานแล้ว

สามวันต่อมา เฉินผิงได้ดูดกลืนพลังมังกรเป็นครั้งสุดท้ายอย่างเงียบๆ แม้ว่าเขาจะดูดกลืนพลังวิญญาณและเพิ่มพลังให้ตัวเอง แต่ระดับของเขายังคงอยู่ที่ขั้นกึ่งเซียนระดับห้า

อย่างไรก็ตาม เขาไม่เร่งรีบที่จะขึ้นไปสู่ระดับถัดไป อันที่จริงเขาจงใจรั้งตัวเองไว้ ในขณะนี้เขาได้มาถึงจุดสูงสุดของขั้นกึ่งเซียนระดับห้าแล้ว ถ้าถึงตอนจำเป็นจริงๆ เขาก็สามารถขึ้นสู่ระดับหกหรือเจ็ดได้ตลอดเวลา!

ต้องขอบคุณแก่นมังกร พลังมังกรจึงถูกกักเก็บไว้ภายในนั้น ดูเผินๆ เหมือนกับว่าระดับการบำเพ็ญเพียรของเฉินผิงไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย กระนั้นความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มพูนขึ้นอย่างมาก

“นี่ท่านจงใจไม่เพิ่มระดับการบำเพ็ญเพียรของท่านงั้นหรือ?” ชายวัยกลางคนถาม น้ำเสียงของเขาสงบนิ่ง

“ผมแค่ไม่อยากเป็นจุดสนใจมากเกินไป ตอนที่เข้ามาที่นี่ผมอยู่ที่ขั้นกึ่งเซียนระดับห้า ถ้าเกิดว่าผมขึ้นไปถึงระดับหกหรือเจ็ดแบบปุบปับ ผมแน่ใจว่าคนอื่นๆ จะต้องสงสัยว่าผมได้อะไรสักอย่างไปจากที่นี่ ซึ่งจะทำให้ผมถูกทุกคนหมายหัว” เฉินผิงอธิบายด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

เฉินผิงหมกมุ่นอยู่กับการบำเพ็ญเพียรของเขามากเสียจนเขาไม่รู้เลยว่าคนพวกนั้นมาถึงที่นี่แล้ว เขาผงะเล็กน้อยเมื่อพบว่าเขาถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย คนเหล่านี้อยู่ข้างๆ ตัวฉันตลอดเวลาที่ฉันบำเพ็ญเพียรงั้นหรือ?