เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอาย ในสายตาของเซียน พลังของเขาในตอนนี้ไม่ต่างจากมดปลวก
อย่างไรก็ตาม แนวคิดเรื่องการได้มาซึ่งพลังอันมหาศาลและความสามารถในการสร้างโลกทั้งใบ พร้อมทั้งความสามารถในการเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงได้ทำให้เฉินผิงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา ถ้าฉันได้รับพลังน่าอัศจรรย์แบบนั้นมาจริงๆ ฉันจะสามารถสร้างโลกขึ้นมาและพาผู้หญิงทุกคนที่ฉันรักไปอยู่ในนั้นได้ ฉันจะขึ้นปกครองโลกและอยู่ร่วมกับผู้หญิงเหล่านั้นอย่างมีความสุข ไม่ต้องปวดหัวกับปัญหาทางโลกอีกต่อไป
ขณะที่เฉินผิงกำลังฝันกลางวัน ชายวัยกลางคนก็แทรกขึ้นด้วยรอยยิ้ม “อย่าเพิ่งฝันไปไกลนัก ตอนนี้ท่านควรจะมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนและไม่เข้าไปพัวพันกับผู้หญิง การเป็นเซียนนั้นไม่ง่ายอย่างที่คิด และการเป็นเซียนไม่ได้หมายความว่าคุณจะทำได้ทุกอย่าง ท่านรู้ไหมว่าเซียนที่สามารถสร้างโลกและเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงได้ต้องอดทนต่อการทดสอบและความยากลำบากมานับไม่ถ้วน? ท่านควรให้ความสำคัญกับปัจจุบัน ฉันสังเกตเห็นว่าในหมู่คนเหล่านั้น ดูเหมือนจะมีบางคนที่มีเจตนาร้ายต่อท่าน ถึงกับตั้งใจจะฆ่าท่าน”
ชายวัยกลางคนหมายถึงเย่เฟิงชิงและโจวไท่
เฉินผิงตอบว่า “ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ด้วยความแข็งแกร่งของผมในตอนนี้ ผมสามารถโค่นพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ผมสามารถขึ้นสู่ระดับพลังขั้นถัดไปได้ตลอดเวลา และเมื่อผมทำให้เกิดอสุนีบาต มันจะเกินกว่าที่พวกเขาจะรับมือได้”
หลังจากดูดกลืนพลังมังกรแล้ว เฉินผิงก็มีความมั่นใจมากขึ้น และไม่ได้กังวลเรื่องเย่เฟิงชิงอีกต่อไป ถ้าเขากล้าก่อปัญหา ฉันก็ไม่ลังเลที่จะจัดการกับเขา!
นอกจากนี้ ในเมื่อผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็มาด้วย เฉินผิงจึงเชื่อว่าหากเย่เฟิงชิงพยายามฆ่าเขา ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานจะไม่ยืนเฉยแน่
“งั้นไปกันเถอะ” ชายวัยกลางคนพูด “เสี้ยววิญญาณของฉันอาจอยู่ได้อีกไม่นานนัก แต่ก็นับว่าไม่เสียเปล่าที่ได้พบท่านก่อนที่ฉันจะเลือนหายไป หลังจากเฝ้าอยู่ที่นี่มานับพันปี”
หลังจากพูดจบ ชายวัยกลางคนก็ก้าวช้าๆ ไปยังบ่อน้ำพุวิญญาณ
“ท่านครับ บ่อน้ำพุวิญญาณมาอยู่ในทะเลโม่ไห่ได้ยังไง? และทำไมมันถึงซ่อนอยู่ใต้เกาะเล็กๆ แห่งนี้? มันแปลกมาก” เฉินผิงที่ตามไปติดๆ อดไม่ได้ที่จะถามเมื่อเห็นบ่อน้ำพุวิญญาณที่มีน้ำสีแดงซีด
“บ่อน้ำพุวิญญาณ?” ชายวัยกลางคนหยุดเดิน จากนั้นมองไปที่น้ำสีแดงซีด เขาอดไม่ได้ที่จะแสยะยิ้ม “นี่ไม่ใช่บ่อน้ำพุวิญญาณ มันเกิดจากเลือดที่ไหลมารวมกันระหว่างการต่อสู้ครั้งใหญ่ สาเหตุที่ตอนนี้มันเป็นสีแดงซีดก็เพราะกาลเวลาที่ผ่านไป นี่คือบ่อเลือด ไม่ใช่บ่อน้ำพุวิญญาณ”
“บ่อเลือด?” เฉินผิงพูดด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ เขาเบิกตากว้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...