หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3125

ชิ้ง!

ทันใดนั้นไข่ขนาดมหึมาก็ปล่อยแสงออกมา และอักขระก็เริ่มเปล่งประกาย คลื่นพลังพุ่งเข้ามาโจมตีเฉินผิง

ตูม!

เกิดคลื่นลูกมโหฬาร เฉินผิงรู้สึกว่าร่างกายของเขาเบาหวิวและกระเด็นไปด้านหลัง มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา

ขณะเดียวกัน ร่างของชายวัยกลางคนก็เริ่มส่องแสง ตัวตนทั้งหมดของเขากำลังจะเลือนหายไป

ดวงตาของเฉินผิงเปี่ยมด้วยความเหลือเชื่อ เขาไม่นึกว่าไข่ที่อยู่ตรงหน้าเขาจะมีพลังขนาดนี้

“นี่มันไข่ของตัวอะไรกัน? ทำไมมันถึงทรงพลังขนาดนี้?” เขาถามด้วยความสงสัย

“นี่ไม่ใช่แค่ไข่ธรรมดา แต่มันกำเนิดขึ้นในบ่อเลือดแห่งนี้เมื่อพันกว่าปีก่อน ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามีอะไรอยู่ข้างใน” ชายวัยกลางคนกล่าว

เฉินผิงพูดไม่ออก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี่คืออะไร แต่เขากลับจะยกให้ฉันเนี่ยนะ? ฉันจะรับของแบบนี้ไว้ได้ยังไง?

“แล้วผมจะเอามันไปได้ยังไง?” เฉินผิงพึมพำด้วยความหงุดหงิด

“ที่ท่านต้องทำก็คือลบอักขระบนไข่ออก ท่านถึงจะเอาไข่ไปได้ ถือเป็นของขวัญของฉันที่ยกให้ท่าน ถ้าฉันไม่พามาที่นี่ ท่านก็คงไม่รู้ว่ามีไข่ใบนี้อยู่ อีกอย่างคือยังมีคนอีกมากที่อยากได้มันไป อย่าคิดว่าแถวนี้จะปลอดอันตราย ส่วนใหญ่พวกนั้นซ่อนตัวอยู่ในมิติของตัวเอง ตอนที่ท่านสัมผัสไข่ก่อนหน้านี้จนเกิดความปั่นป่วน การทำแบบนั้นคงทำให้คนอื่นๆ รับรู้ถึงตัวตนของท่านเข้าแล้ว ท่านควรจะรีบทำลายอักขระบนไข่ซะ”

ขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่ไข่ใบยักษ์ เฉินผิงก็เรียกกระบี่พิฆาตมังกรออกมา เขาวางแผนที่จะลบอักขระออกด้วยกำลัง

กระบี่พิฆาตมังกรส่องแสงเจิดจ้า และเฉินผิงก็ตวัดเข้าใส่ไข่

ตูม!

แม้ว่าเฉินผิงจะเตรียมตัวรับมือกับคลื่นกระแทกแล้ว แต่เขาก็ยังโดนแรงกระแทกอัดจนกระเด็นอยู่ดี

เลือดไหลออกจากปากของเขา และเขาก็ปล่อยมือจากกระบี่พิฆาตมังกรโดยไม่ตั้งใจ

“ฮ่าๆๆ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าก่อนหน้านี้ฉันจะบอกว่าท่านเป็นคนกล้าหาญและหลักแหลม นี่ท่านเพิ่งนึกออกงั้นหรือ? ซื่อบื้อจริง!”

จู่ๆ ชายวัยกลางคนก็ระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น

ตอนนั้นเองที่เฉินผิงตระหนักว่าเขาถูกปั่นหัวเล่น ชายวัยกลางคนคงเป็นคนที่สลักอักขระ

“ท่านเล่นแรงมากเลยนะครับ ผมเกือบตายจากคลื่นกระแทกเมื่อครู่นี้…” เฉินผิงพึมพำ

“ท่านคือร่างแท้ของมังกรทอง ถ้าท่านตายขึ้นมาจริงๆ เพราะโดนคลื่นกระแทก ก็คงมองเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากชะตากลั่นแกล้ง”

ชายวัยกลางคนโบกมือ และอักขระบนไข่ใบยักษ์ก็ค่อยๆหายไป

พออักขระหายไปเฉินผิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เมื่อเขากำลังจะเข้าไปดูไข่ใกล้ๆ ชายวัยกลางคนก็พูดขึ้น

“อย่าขยับ ถึงอักขระจะหายไปแล้ว แต่นี่คือไข่ที่เกิดจากธรรมชาติ ท่านไม่สามารถสัมผัสมันได้ ฉันสลักอักขระไว้บนนั้นก็เพื่อป้องกันไม่ให้ไข่โดนขโมย ทีนี้จงหลอมรวมตัวเองเข้ากับไข่ใบนี้ จากนั้นก็ลองดูดกลืนสิ่งที่อยู่ภายในดู”