หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3160

จี้เหลียนจ้านก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับผู้ทุกข์ยากเช่นกัน ขณะที่เฉินผิงดูเหมือนจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียน ทว่าพลังที่แท้จริงของเขาน่าจะเหนือล้ำยิ่งกว่าระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสามเสียอีก

นอกเหนือไปจากนั้น เฉินผิงยังได้รับความช่วยเหลือจากหลัวซี จิ้นตงและจี้อวิ๋นอีกด้วย พวกเขาไม่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนขั้นแปดก็ขั้นเก้า

โดยสรุปแล้ว คนจากสมาพันธ์ผนึกมารนับสิบคนไม่มีโอกาสที่จะเอาชนะได้เลย

ขณะที่เย่เฟิงชิงไม่รู้จะทำอะไรดีและเหล่าผู้อาวุโสระดับผู้ทุกข์ยากกำลังตื่นตระหนกอยู่นั้น เฉินผิงก็เอ่ยขึ้นมาว่า “เจ้าสำนักจี้ ผู้อาวุโสปีศาจ ได้โปรดถอยไปด้วยครับ ผมคนเดียวก็สามารถเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรระดับผู้ทุกข์ยากขั้นหนึ่งไม่ก็ขั้นสองได้แล้ว”

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนรู้สึกตื่นตกใจ

ถ้าเฉินผิงพูดเช่นนั้นมาตั้งแต่แรก ผู้อาวุโสทั้งสี่คนอาจจะไม่เชื่อเขาเลยสักนิด มิหนำซ้ำพวกเขาก็จะเรียกเขาว่าคนขี้โกหกอีกต่างหาก

ทว่ายามนี้หลายคนเชื่อว่าเฉินผิงไม่ได้หลอกเล่นและสามารถเอาชนะผู้อาวุโสทั้งสี่คนได้จริงๆ

“คุณเฉิน ถึงแม้ว่าผู้บำเพ็ญเพียรทั้งสี่คนนี้อยู่แค่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นหนึ่งไม่ก็ขั้นสอง แต่พวกมันก็มีจำนวนมากกว่าคุณ ถ้าพวกมันร่วมมือกันขึ้นมา แม้แต่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสามก็น่าจะไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานอดไม่ได้ที่จะเอ่ยเตือนเฉินผิง

“อย่าห่วงไปเลยครับ ผมเข้าใจแล้วล่ะ พวกคุณถอยไปเถอะ” เฉินผิงฉีกยิ้มด้วยความมั่นใจอันไร้ที่สิ้นสุด

จี้เหลียนจ้านกับผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานจึงถอยกลับไป

เมื่อเย่เฟิงชิงเห็นเช่นนั้น เขาก็รู้สึกลิงโลดแล้วหันไปทางผู้อาวุโสทั้งสี่คนของตนเอง “พวกคุณสี่คนจงฆ่ามันซะ! อย่าให้มันหนีรอดไปจากที่นี่ได้เชียวล่ะ!”

เหล่าผู้อาวุโสต่างผงกศีรษะ จากนั้นก็เริ่มคลายความกังวลเมื่อก่อนหน้านี้และยังมีสีหน้าโกรธแค้นอยู่บ้าง

อย่างไรเสียเฉินผิงก็ดูถูกพวกเขาด้วยการเลือกที่จะต่อสู้กับพวกเขาเพียงลำพัง

เมื่อเหล่าผู้อาวุโสจากสมาพันธ์ผนึกมารทั้งสี่คนล้อมเฉินผิงเอาไว้ คนอื่นๆ ต่างก็ตั้งใจมองพวกเขา

ผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนคนหนึ่งกำลังต่อสู้กับผู้บำเพ็ญเพียรระดับผู้ทุกข์ยากถึงสี่คนเป็นเรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

ทุกคนเฝ้ามองดูตาไม่กระพริบ เพราะพวกเขาไม่เห็นการตะลุมบอนระหว่างเฉินผิงกับเย่เฟิงชิงก่อนที่มันจะจบสิ้นลง

หลังจากพลาดหมัดของเฉินผิงที่ซัดจนเย่เฟิงชิงกระเด็นออกไป พวกเขาก็อยากจะเห็นพลังของเฉินผิงให้ชัดๆ

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับพลังของเหล่าผู้อาวุโส เฉินผิงก็ยังคงมีท่าทีสงบนิ่ง ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆ ในดวงตาของเขาราวกับว่าไม่มีอะไรให้เขาต้องกลัว

ทันใดนั้นผู้อาวุโสคนหนึ่งก็ตะโกนขึ้นมาว่า “โจมตี!”

ทันใดนั้นเอง ผู้อาวุโสทั้งสี่คนก็รวมหัวเล่นงานทั้งๆ ที่ทุกคนมองดูอยู่

พวกเขาชิงลงมือก่อนเพราะเกรงว่าขืนปล่อยให้เฉินผิงเป็นฝ่ายลงมือก่อน พวกตนคงไม่สามารถทำอะไรได้แน่

เมื่อผู้อาวุโสทั้งสี่คนพุ่งทะยานขึ้นกลางอากาศราวกับดาวตก พวกเขาก็ประสานมือเข้าด้วยกันแล้วพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุขึ้นมาจากร่างของพวกเขาในชั่วครู่ให้หลัง

“ระเบิดจตุรทิศ!” พวกเขาทั้งสี่คนต่างร้องตะโกนขึ้นพร้อมกัน

พลังทั้งสี่สายพลันถูกซัดไปข้างหน้าทันที ผู้คนที่อยู่ไกลๆ สามารถมองเห็นเงาร่างของเหล่าผู้อาวุโสกำลังพุ่งเข้าใส่เฉินผิง

การโจมตีระลอกแรกสุดของเหล่าผู้อาวุโสคือไพ่ตายของพวกเขา ไม่เพียงเท่านั้นพวกเขายังลงมือพร้อมกันอีกต่างหาก