หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3159

เมื่อโจวไท่จ้องมองเย่เฟิงชิงที่ยังไม่รู้ว่าจะรอดตายหรือไม่ เขาก็รู้สึกใจสั่นขึ้นมา เฉินผิงใช้หมัดเดียวจัดการเย่เฟิงชิงที่เป็นถึงผู้บำเพ็ญเพียรระดับผู้ทุกข์ยากได้ยังไงกัน? เรื่องนี้ช่างไร้สาระสิ้นดี!

เหล่าผู้อาวุโสของสมาพันธ์ผนึกมารต่างอ้าปากค้างเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

โจวไท่กลืนน้ำลายดังเอื๊อกและไม่กล้ามองเฉินผิงตรงๆ

ไม่มีใครกล้าสบตาหรือพูดอะไรกับเฉินผิงไปชั่วขณะ

ทันใดนั้นเอง เย่เฟิงชิงก็กระอักกระไอเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเขายังมีชีวิตอยู่

เมื่อเห็นว่าเขายังมีชีวิตอยู่ เหล่าศิษย์ของสมาพันธ์ผนึกมารก็รีบปรี่เข้าไปช่วยประคองให้เขาลุกขึ้นมา

เย่เฟิงชิงสีหน้าซีดขาวและมีรอยยุบเข้าไปในหน้าอก เขาดูอ่อนแอมากเสียจนดูเหมือนว่าพร้อมจะตายได้ทุกเมื่อ

ขณะที่เย่เฟิงชิงเดินเข้ามาหา เหล่าศิษย์ของสมาพันธ์ผนึกมารก็ช่วยประคองเขาไว้

ยามที่เย่เฟิงชิงมองเฉินผิง ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยแววสับสนเกรี้ยวกราด

“ฆ่ามัน! ฆ่ามันให้หมดทุกคน!” เขาแผดร้องสุดเสียงก่อนจะกระอักเลือดและกลับอ่อนแอลงไปอีก

เหล่าผู้อาวุโสแห่งสมาพันธ์ผนึกมารทั้งสี่คนไม่มีทางเลือกนอกเสียจากปฏิบัติตามคำสั่งของเย่เฟิงชิง จากนั้นก็ตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้กับเฉินผิง

ถึงพวกเขาสี่คนจะต่อสู้กับเฉินผิงที่มีอยู่ตัวคนเดียว แต่ความอหังการ์ที่เคยครอบงำดวงตาของพวกเขากลับถูกแทนที่ด้วยความระแวดระวัง

เมื่อจี้เหลียนจ้านกับผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานเห็นเฉินผิงถูกเหล่าผู้อาวุโสแห่งสมาพันธ์ผนึกมารทั้งสี่คนล้อมเอาไว้ พวกเขาก็ร่วมมือกัน

แม้จะเป็นสามต่อสี่ ทว่ากลุ่มคนของเฉินผิงกลับไม่หวาดกลัวเลยสักนิด อย่างไรเสียผู้อาวุโสทั้งสี่คนก็เป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับผู้ทุกข์ยากขั้นหนึ่งไม่ก็ขั้นสองเท่านั้น กลุ่มคนของเฉินผิงย่อมสามารถรับมือพวกเขาได้อยู่แล้ว