การเคลื่อนไหวของลี่หวังช่างรวดเร็วและไม่อาจคาดเดาได้แม้แต่น้อย
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้สร้างความหวาดกลัวให้แก่ยี่เหอและเกาฉี่หลานที่กำลังเฝ้ามองดูอยู่บนหอคอยเมือง
“คุณเฉิน!”
“เฉินผิง!”
พวกเขากระโดดลงมาจากหอคอยเมืองเพื่อเตรียมเข้าช่วยเฉินผิง
เนื่องจากลี่หวังเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่ ซึ่งนั่นทำให้เขามีความแข็งแกร่งมากกว่ายี่เหอเล็กน้อย
ถึงกระนั้น เฉินผิงก็เป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปดเท่านั้น แม้ว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับคนที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่ท้าทายเกินไปสำหรับเขาที่จะต่อสู้กับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่
แม้จะต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของลี่หวัง แต่เฉินผิงยังคงสงบสติอารมณ์ขณะที่เขาบอกยี่เหอและคนอื่นๆ ว่า “ห้ามใครเข้ามาช่วยเด็ดขาด!”
หากเฉินผิงไม่มีธนูศักดิ์สิทธิ์ มันก็คงเป็นเรื่องยากที่จะต่อสู้กับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่เพียงลำพัง แต่ทว่าตอนนี้เขาได้มันกลับคืนมาแล้ว เขาจึงมีความมั่นใจอย่างมาก
ยี่เหอและคนอื่นๆ ต่างยืนตัวแข็งทื่อ เมื่อเฉินผิงสั่งห้ามไม่ให้พวกเขาเคลื่อนไหว พวกเขาจึงทำได้เพียงยืนดูเฉยๆ เท่านั้น
“แกช่างโอหังเหลือเกิน ไอ้หนู!” เมื่อเห็นว่าเฉินผิงซึ่งเป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปดสั่งห้ามไม่ให้คนอื่นๆ เข้ามาช่วย ลี่หวังก็ยิ่งรู้สึกโกรธ
นี่เขากำลังดูถูกอยู่ฉันชัดๆ!
ร่างกายของลี่หวังค่อยๆ พองตัวออก จนในที่สุดร่างกายของเขาก็ขยายใหญ่กลายเป็นยักษ์ที่มีความสูงกว่าสามเมตร รวมไปถึงหมัดของเขาที่ใหญ่ขึ้นด้วยเช่นกัน
ขณะที่หมัดของเขาโจมตีในอากาศ ก็เกิดคลื่นกระแทกก็ดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้าและพื้นปฐพี พลังอันมหาศาลปะทุขึ้นราวกับคลื่นสึนามิ รวมถึงพลังอสูรในร่างกายของเขาก็เปล่งประกายออกมาเช่นกัน
เฉินผิงเก็บกระบี่พิฆาตมังกรของเขาลง ก่อนจะร้องตะโกนออกมาอย่างเย็นชา จากนั้น เขาก็กระโจนขึ้นไปและเหวี่ยงหมัดตรงเข้าใส่ลี่หวัง
แม้ร่างกายของเฉินผิงจะดูกระจ้อยร่อยเมื่ออยู่ต่อหน้าร่างอันใหญ่ยักษ์ของลี่หวัง แต่เฉินผิงก็หาได้หวาดกลัวไม่
ธนูศักดิ์สิทธิ์คือสิ่งที่สร้างความมั่นใจให้กับเขา
เฉินผิงรู้มาตลอดว่าเหตุผลที่ลี่หวังยอมใช้ธนูศักดิ์สิทธิ์ในการแลกเปลี่ยนก็เพราะว่าลี่หวังไม่สามารถง้างสายของธนูออกมาได้ และเขาคิดว่าเฉินผิงเองก็คงไม่สามารถทำได้เช่นกัน!
นั่นคือเหตุผลที่เฉินผิงต้องการใช้ข้อได้เปรียบจากจุดนี้ และสังหารลี่หวังด้วยธนูศักดิ์สิทธิ์โดยไม่คาดคิดในวินาทีสุดท้าย
ตู้ม!
ผั่วผั่ว ผั่ว...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...