หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3189

การเคลื่อนไหวของลี่หวังช่างรวดเร็วและไม่อาจคาดเดาได้แม้แต่น้อย

สิ่งที่เกิดขึ้นนี้สร้างความหวาดกลัวให้แก่ยี่เหอและเกาฉี่หลานที่กำลังเฝ้ามองดูอยู่บนหอคอยเมือง

“คุณเฉิน!”

“เฉินผิง!”

พวกเขากระโดดลงมาจากหอคอยเมืองเพื่อเตรียมเข้าช่วยเฉินผิง

เนื่องจากลี่หวังเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่ ซึ่งนั่นทำให้เขามีความแข็งแกร่งมากกว่ายี่เหอเล็กน้อย

ถึงกระนั้น เฉินผิงก็เป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปดเท่านั้น แม้ว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับคนที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่ท้าทายเกินไปสำหรับเขาที่จะต่อสู้กับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่

แม้จะต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของลี่หวัง แต่เฉินผิงยังคงสงบสติอารมณ์ขณะที่เขาบอกยี่เหอและคนอื่นๆ ว่า “ห้ามใครเข้ามาช่วยเด็ดขาด!”

หากเฉินผิงไม่มีธนูศักดิ์สิทธิ์ มันก็คงเป็นเรื่องยากที่จะต่อสู้กับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่เพียงลำพัง แต่ทว่าตอนนี้เขาได้มันกลับคืนมาแล้ว เขาจึงมีความมั่นใจอย่างมาก

ยี่เหอและคนอื่นๆ ต่างยืนตัวแข็งทื่อ เมื่อเฉินผิงสั่งห้ามไม่ให้พวกเขาเคลื่อนไหว พวกเขาจึงทำได้เพียงยืนดูเฉยๆ เท่านั้น

“แกช่างโอหังเหลือเกิน ไอ้หนู!” เมื่อเห็นว่าเฉินผิงซึ่งเป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปดสั่งห้ามไม่ให้คนอื่นๆ เข้ามาช่วย ลี่หวังก็ยิ่งรู้สึกโกรธ

นี่เขากำลังดูถูกอยู่ฉันชัดๆ!

ร่างกายของลี่หวังค่อยๆ พองตัวออก จนในที่สุดร่างกายของเขาก็ขยายใหญ่กลายเป็นยักษ์ที่มีความสูงกว่าสามเมตร รวมไปถึงหมัดของเขาที่ใหญ่ขึ้นด้วยเช่นกัน

ขณะที่หมัดของเขาโจมตีในอากาศ ก็เกิดคลื่นกระแทกก็ดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้าและพื้นปฐพี พลังอันมหาศาลปะทุขึ้นราวกับคลื่นสึนามิ รวมถึงพลังอสูรในร่างกายของเขาก็เปล่งประกายออกมาเช่นกัน

เฉินผิงเก็บกระบี่พิฆาตมังกรของเขาลง ก่อนจะร้องตะโกนออกมาอย่างเย็นชา จากนั้น เขาก็กระโจนขึ้นไปและเหวี่ยงหมัดตรงเข้าใส่ลี่หวัง

แม้ร่างกายของเฉินผิงจะดูกระจ้อยร่อยเมื่ออยู่ต่อหน้าร่างอันใหญ่ยักษ์ของลี่หวัง แต่เฉินผิงก็หาได้หวาดกลัวไม่

ธนูศักดิ์สิทธิ์คือสิ่งที่สร้างความมั่นใจให้กับเขา

เฉินผิงรู้มาตลอดว่าเหตุผลที่ลี่หวังยอมใช้ธนูศักดิ์สิทธิ์ในการแลกเปลี่ยนก็เพราะว่าลี่หวังไม่สามารถง้างสายของธนูออกมาได้ และเขาคิดว่าเฉินผิงเองก็คงไม่สามารถทำได้เช่นกัน!

นั่นคือเหตุผลที่เฉินผิงต้องการใช้ข้อได้เปรียบจากจุดนี้ และสังหารลี่หวังด้วยธนูศักดิ์สิทธิ์โดยไม่คาดคิดในวินาทีสุดท้าย

ตู้ม!

ผั่วผั่ว ผั่ว...

ทั้งสองลอยอยู่กลางอากาศขณะที่กระแสพลังอันน่าสะพรึงทั้งสองสายยังคงเล็ดลอดออกมาจากหมัดของพวกเขาจนปกคลุมพื้นที่โดยรอบ

“ไม่แปลกใจเลยที่แกสามารถเอาชนะผู้อาวุโสฉีได้ ไอ้หนู ดูเหมือนว่าฝีมือของแกจะไม่ใช่ธรรมดาจริงๆ!”

ใบหน้าของลี่หวังแสดงความประหลาดใจออกมาเล็กน้อย เขารู้สึกใจหายกับความสามารถของเฉินผิงในการสกัดกั้นหมัดของเขา แต่สายตาของเขาก็ยังคงเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งจองหอง

ถึงแม้ว่าเฉินผิงจะสามารถต่อสู้กับใครก็ตามที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้ แต่ยังไงเสียเขาก็เป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปด ด้วยเหตุนี้ ลี่หวังจึงไม่เชื่อว่าเฉินผิงจะสามารถเอาชนะเขาได้

ยิ่งไปกว่านั้น ลี่หวังยังมีความมั่นใจเป็นอย่างมากในร่างกายที่แข็งแกร่งของเขา

กล่าวได้ว่าเผ่าพันธุ์อสูรนั้นมีความแข็งแกร่งทางกายภาพที่บริสุทธิ์ที่สุด ซึ่งเผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นไม่อาจเทียบได้เลยแม้แต่น้อย

น่าเศร้าที่ลี่หวังไม่รู้เลยว่า ความแข็งแกร่งทางกายภาพที่เขาภาคภูมิใจนั้นคือสิ่งที่เฉินผิงเองก็มีไม่ต่างจากเขา

หากพวกเขาต่อสู้กันโดยใช้พละกำลังทางร่างกายเพียงอย่างเดียว เฉินผิงก็สามารถทุบตีลี่หวังจนแหลกเป็นชิ้นๆ ได้อย่างแน่นอน

เฉินผิงมีสายเลือดมังกรและเป็นถึงเผ่ามังกรทอง เมื่อพูดถึงความแข็งแกร่งทางกายภาพแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถเทียบเคียงเขาได้เช่นกัน