อีกทางด้านหนึ่ง กลุ่มของเฉินผิงที่กำลังพักผ่อน
หัวเฟิ่งกระโดดขึ้นไปบนตัวของเฉินผิงแล้วพูดว่า “นายท่าน ให้ฉันช่วยผ่อนคลายให้คุณสักหน่อยนะ…”
หัวเฟิ่งเผยเสน่ห์อันเย้ายวนขณะที่เธอจ้องมองเฉินผิงอย่างเร่าร้อน
เมื่อเห็นหัวเฟิ่งในสภาพนี้ เฉินผิงก็อดยิ้มไม่ได้แล้วพูดว่า “หัวเฟิ่ง คุณมาที่นี่เพื่อช่วยผมผ่อนคลาย หรือคุณตั้งใจที่จะดูดพลังชีวิตของผมกันแน่?”
“นายท่าน คุณไม่ชอบความสุขที่ฉันมอบให้เหรอ?” หัวเฟิ่งถามด้วยสีหน้าที่น่าสงสาร
“แน่นอนว่าผมชอบ” เฉินผิงตอบ เขาพลิกตัวของหัวเฟิ่งมาอยู่ใต้เขาอีกครั้ง
แต่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“คุณเฉินครับ ลุงเหลียนจวินมีเรื่องจะหารือด้วยครับ เขาอยากให้เราไปพบครับ” จี้อวิ๋นพูดขึ้นนอกห้อง
“เข้าใจแล้ว” เฉินผิงตอบพร้อมกับลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
หัวเฟิ่งจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปฏิบัติตามด้วยความขุ่นเคือง
เมื่อออกจากห้อง เฉินผิงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”
“มันอาจจะเกี่ยวกับใบสั่งยาครับ สมุนไพรลึกลับบางชนิดไม่สามารถหาได้ครับ” จี้อวิ๋นอธิบาย
“ไม่สามารถหาได้เหรอ?” เฉินผิงขมวดคิ้ว “สมุนไพรพวกนี้ถึงจะหายาก แต่มันก็น่าจะหาได้จากภูเขาที่อยู่โดยรอบเมืองหวงหลานสิ”
พวกเขาพูดคุยกันในขณะที่เดินไปยังบ้านของจี้เหลียนจวิน
เมื่อพวกเขามาถึง เฉินผิงก็ถามขึ้นว่า “คุณจี้ เกิดอะไรขึ้นครับ?”
“ลูกเฉิง ลูกอธิบายให้คุณเฉินฟังทีสิ” จี้เหลียนจวินสั่งจี้เฉิง
“คุณเฉิน มีสมุนไพรบางชนิดในใบสั่งยาของคุณที่เราไม่สามารถหาได้ครับ มีเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้นที่เราพอหาซื้อได้” จี้เฉิงอธิบาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...