จี้เฉิงเหลือบมองเฉินผิง และเฉินผิงก็หยิบเหรียญตราสัญลักษณ์นักกลั่นยาออกมาจากแหวนเก็บของขึ้นมา
เขาได้เหรียญตรานี้มาระหว่างที่เขาอยู่ในเมืองเจียหลิง
เมื่อเห็นเหรียญตราสัญลักษณ์ของเฉินผิง นักกลั่นยาหญิงก็พยักหน้าและเริ่มรวบรวมสมุนไพรต่างๆ ตามใบสั่งยา
ในไม่ช้าเธอก็เตรียมสมุนไพรที่จำเป็นทั้งหมดแล้วพูดว่า “คุณจี้คะ สมุนไพรลึกลับส่วนใหญ่ที่จำเป็นตามใบสั่งยาอยู่ที่นี่แล้ว แต่ว่ามีส่วนผสมอย่างหนึ่งคือหญ้าหมิงจี้ซึ่งทางเราไม่มีค่ะ มันค่อนข้างหายากและเป็นของที่ล้ำค่า ดังนั้นคุณจะต้องไปหาเย่าซุนเพื่อขอซื้อมันด้วยตัวเองค่ะ”
“เราต้องไปหาเย่าซุนเองงั้นหรือครับ?”
สีหน้าของจี้เฉิงดูอึดอัดเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เฉินผิงถามด้วยความงุนงงว่า “เกิดอะไรขึ้น? เย่าซุนไม่ขายสมุนไพรลึกลับเหรอ?”
“คุณเฉิน คุณอาจจะไม่รู้เรื่องนี้ ถึงแม้จะมีการซื้อขายสมุนไพรลึกลับหลายชนิด แต่ เย่าซุนก็ไม่เคยอนุญาตให้ใครซื้อพวกมันจากเขาได้ ต่อให้คุณเป็นนักกลั่นยา แต่คุณก็ต้องเข้ารับการทดสอบจากเขาเสียก่อน ซึ่งคุณจะต้องผ่านการทดสอบเท่านั้น คุณถึงจะสามารถซื้อสมุนไพรจากเขาได้ ผมได้ยินมาว่าการทดสอบของเย่าซุนนั้นค่อนข้างจะยากเป็นพิเศษ ผมเกรงว่า...” จู่ๆ จี้เฉิงก็หยุดพูด แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเขากังวลว่าเฉินผิงจะไม่สามารถผ่านการทดสอบของเย่าซุนได้
“พาผมไปที่นั่นที่ ยังไงผมก็คงต้องลองเสี่ยงโชคสักหน่อย มาดูกันว่าผมจะผ่านการทดสอบได้หรือเปล่า” เฉินผิงกล่าว
เฉินผิงไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าจะผ่านการทดสอบของเย่าซุนได้ เมื่อพิจารณาจากความเชี่ยวชาญด้านการกลั่นยาของเย่าซุน
“ถ้าอย่างนั้นก็ตกลงครับ” จี้เฉิงพยักหน้า
หลังจากจัดเก็บเหล่าสมุนไพรลึกลับหลายชนิดแล้ว จี้เฉิงก็พาเฉินผิงออกจากสมาคมนักกลั่นยาไปยังคฤหาสน์อันงดงามที่อยู่ด้านหลัง
ขณะที่พวกเขาเดินไปถึงทางเข้า เฉินผิงก็สังเกตเห็นว่ามีผู้คนรวมตัวกันที่นี่ ซึ่งทุกคนล้วนแต่งกายเป็นนักกลั่นยา
จี้เฉิงอธิบายว่า “คุณเฉินครับ นี่คือที่ที่เย่าซุนอาศัยอยู่ หากต้องการซื้อสมุนไพรลึกลับโดยตรงจากเขา เราต้องผ่านการทดสอบหลายครั้ง” จี้เฉิงอธิบาย “คนพวกนี้มาที่นี่เพื่อรับการทดสอบ หากใครสามารถพบกับเย่าซุนและซื้อสมุนไพรได้ มันจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในหมู่นักกลั่นยาเลยทีเดียวครับ”
จากการสังเกตของเฉินผิง ผู้ที่เข้าร่วมการทดสอบส่วนใหญ่จะมีอายุมากกว่าและมีประสบการณ์ที่มากกว่า ผู้ที่ขาดประสบการณ์หรือความเชี่ยวชาญด้านการกลั่นยาจำนวนมากมักจะไม่กล้าเข้าร่วมในการทดสอบดังกล่าว
“เราเข้าไปดูข้างในกันดีกว่า” เฉินผิงเสนอ ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของเย่าซุน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...