เย่าซุนค่อย ๆ หันหน้าไปถามเฉินผิง “แกว่ายังไงนะ?”
“ผมบอกว่าคุณทำตัวไม่สมกับฐานะเลย” เฉินผิงตอกกลับไปตามตรง
คำพูดของเฉินผิงทำให้จี้เฉิงรู้สึกตื่นตกใจขึ้นมาทันที
นักกลั่นยาที่เหลืออยู่โดยรอบแทบไม่อยากเชื่อสายตาพลางจ้องมองมาที่เฉินผิงด้วยความประหลาดใจสุดขีด
“ไอ้หมอนี่มันมาจากที่ไหนกัน? มันถึงได้กล้าพูดกับเย่าซุนแบบนั้น!”
“ลูกวัวเพิ่งเกิดย่อมไม่กลัวเสือจริง ๆ มันกล้าดียังไงถึงได้บอกว่าเย่าซุนทำตัวไม่สมกับฐานะ?”
“มันจบเห่แล้วล่ะ ตอนนี้แม้แต่ตระกูลจี้ก็ช่วยมันไม่ได้แล้ว”
นักกลั่นยาพูดคุยกันและพร้อมจะเป็นสักขีพยานต่อหายนะของเฉินผิง
จี้เฉิงพยายามจะพูดแทนเฉินผิง “เย่าซุน เขา—”
ก่อนที่จี้เฉิงจะทันได้พูดให้จบ เย่าซุนก็โบกไม้โบกมือให้เขาหยุดเดิน
เย่าซุนมองเฉินผิงด้วยสายตาเย็นชาแล้วถามว่า “แกบอกว่าฉันทำตัวไม่สมฐานะงั้นรึ?”
“ใช่” เฉินผิงตอบด้วยน้ำเสียงไม่ยี่หระ
“แกรู่หรือเปล่าว่าตัวเองกำลังพูดอยู่กับใคร?” เย่าซุนหรี่ตามองเล็กน้อย
“ผมคิดว่าได้พูดออกมาหมดแล้วเสียอีก ส่วนเรื่องการทดสอบที่คุณเป็นคนกำหนดขึ้นมา ผมไม่คิดว่าคุณจะผ่านการทดสอบได้เองหรอก” เฉินผิงพูดยั่วโมโห
เฉินผิงเจตนาพูดให้นักกลั่นยาทั้งหลายเชื่อว่าการทดสอบยากเกินไป แม้แต่ตัวเย่าซุนเองก็ยังสอบไม่ผ่านเลย
แน่นอนว่าทันทีที่เฉินผิงพูดจบ ก็ทำให้เหล่านักกลั่นยาเกิดความโกลาหล
“ฉันเองก็คิดว่าเย่าซุนคงไม่ผ่านการทดสอบของตัวเองหรอก”
“ถูกต้องแล้วล่ะ บททดสอบพวกนี้มันยากเกินไป”
“ในที่สุดก็มีคนกล้าหยิบยกขึ้นมาพูด ฉันล่ะสงสัยนักเชียวว่าเย่าซุนจะรับมือกับเรื่องนี้ยังไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...