หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3241

“เหลวไหล ต่อให้แดนบรรพบุรุษก็ไม่ใช่สถานที่ที่พวกเราจะสามารถเข้าไปได้หรอกนะ แต่พวกลูกทุกคนเข้าไปได้ เมื่อเข้าไปแล้วก็ลองถามไท่จู่ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นและสาเหตุที่มันเปิดออกก่อนกำหนดดูสิ”

จี้เหลียนจวินเองก็อยากรู้สาเหตุที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์แปลกประหลาดครั้งนี้เช่นกัน น่าเสียดายที่กลุ่มของเขาถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าไปในแดนบรรพบุรุษ มีเพียงอนุชนของตระกูลจี้ที่มีสิทธิ์เช่นนั้น

“จู่ ๆ แดนบรรพบุรุษก็เปิดออก พวกเราจึงยังไม่ทันได้เตรียมการอะไรเลย ฉันคิดว่าทางที่ดีพวกเราควรจะกลับไปหารือกันว่าคราวนี้ใครจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปเยือนแดนบรรพบุรุษ” จี้เหลียนหยิงเอ่ยเสนอแนะกับจี้เหลียนจวิน

จี้เหลียนจวินพยักหน้าก่อนที่จะสั่งคนให้ไปคุ้มกันแดนบรรพบุรุษ ส่วนกลุ่มที่เหลือก็กลับไปที่ห้องรับแขก

เนื่องจากแดนบรรพบุรุษเปิดออกโดยไม่คาดคิด พวกเขาก็เลยยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะส่งใครเข้าไปดี

บุตรของจี้เหลียนจวินกับจี้เหลียนหยิงไม่ตัวแทนของอนุชนในตระกูลจี้แต่เพียงผู้เดียว เมื่อพิจารณาตระกูลสาขาเข้ามาด้วยแล้วก็มีถึงหลายสิบคน

เพราะฉะนั้นก่อนที่แดนบรรพบุรุษจะเปิดดออกในแต่ละครั้ง พวกเขาจะตัดสินใจเอาไว้ล่วงหน้าว่าใครจะเป็นคนเข้าไปก่อน เพราะพวกเขาไม่สามารถวิ่งเข้าไปพร้อมกันทั้งหมดได้

แต่จู่ ๆ แดนบรรพบุรุษก็เปิดออกจึงจำเป็นต้องหารือเพื่อกำหนดว่าจะให้ใครเป็นคนเข้าไป

“พ่อครับ น้องหกเล่า? ถ้าหากพวกเราอนุญาตให้น้องหกเข้าไป ตัวตนของเขาก็จะถูกเปิดเผย” จี้เฉิงกระซิบข้างหูของจี้เหลียนจวิน

ตอนนี้จี้อวิ๋นเป็นแค่นักกลั่นยาที่ถูกจ้างตัวมารักษานายท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลจี้ ถ้าหากเขาจะเข้าไปในแดนบรรพบุรุษ ตัวตนที่แท้จริงของเขาก็จะต้องเปิดเผยออกมา

แต่ถ้าเกิดเรื่องนั้นขึ้น จี้อวิ๋นก็จะพัวพันกับการต่อสู้แย่งชิงอำนาจภายในตระกูลจี้ สิ่งสุดท้ายที่จี้เหลียนจวินปรารถนาก็คือไม่อยากให้จี้อวิ๋นเข้ามาพัวพันกับความขัดแย้ง

“อย่าเพิ่งเปิดเผยตัวตนของเขาเลย พ่อจะคิดหาทางให้เขาได้เข้าไปในแดนบรรพบุรุษเอง” จี้เหลียนจวินตอบ

เนื่องจากฉันรู้สึกหลงใหลแดนบรรพบุรุษของตระกูลจี้ ฉันจึงไม่อาจให้จี้อวิ๋นขอร้องจี้เหลียนจวินให้พาเข้าไปด้วยได้ นี่เป็นกฎของพวกเขาและจี้อวิ๋นก็ไม่ควรจะฝ่าฝืนหลังจากมาถึงที่นี่

ตอนเย็นตระกูลจี้ก็ตัดสินใจรวบรวมรายชื่อของผู้ที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปเยือนแดนบรรพบุรุษ

เมื่อตกกลางคืน จี้เฉิงก็ให้จี้อวิ๋นไปเปลี่ยนชุดแล้วส่งสัญญาณให้ทราบว่าจี้อวิ๋นเป็นผู้ที่ได้เข้าไปในแดนบรรพบุรุษ

“พรุ่งนี้เช้า นายจะต้องเหยียบย่างเข้าไปในแดนบรรพบุรุษ คราวนี้ฉันไม่ได้ตามนายไปด้วย ฉะนั้นพี่หญิงใหญ่กับพี่หญิงรองจะตามไปคอยดูแลนาย จงจำไว้ให้ดีว่าอย่าเปิดเผยตัวเองจนกว่าจะเข้าไปในแดนบรรพบุรุษ เมื่อนายอยู่ข้างในก็ไม่เป็นไรแล้ว” จี้เฉิงกำชับ

“พี่ใหญ่ ผมเข้าใจแล้ว” จี้อวิ๋นพยักหน้า จากนั้นเขาก็ลังเลไปชั่วขณะแล้วถามว่า “พี่ใหญ่ คนนอกตระกูลจี้สามารถเข้าไปในแดนบรรพบุรุษได้ไหม? คนนอกเข้าไปเยือนด้วยกันได้หรือเปล่า?”

“ย่อมไม่ได้อยู่แล้ว นี่เป็นแดนบรรพบุรุษประจำตระกูลของพวกเรา คนนอกห้ามเข้าไป” จี้เฉิงถามด้วยสีหน้าสงสัยว่า “น้องหก มีอะไรอยู่ในใจหรือเปล่า?”

“อ้อ ไม่มีหรอก” จี้อวิ๋นตอบพลางยิ้มให้แล้วส่ายหน้า