หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3240

“ไอ้หนู รอก่อนเถอะ ฉันไม่ปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปแน่!” ฉินจิ้งอวิ๋นจ้องมองเฉินผิงก่อนจะถูกช่วยออกไป

เฉินผิงปล่อยให้ฉินจิ้งอวิ๋นจากไปโดยไม่เข้าไปก่อกวน เพราะเห็นว่าคงอยู่ในเมืองหวงหลาน ถ้าหากฉินจิ้งอวิ๋นตัดสินใจที่จะกลับมาสู้อีกครั้ง ถึงตอนนั้นเฉินผิงก็น่าจะจากไปแล้ว

“คุณหนูทั้งสอง ไปกันเถอะครับ” เฉินผิงกล่าวพลางเหลือบมองจี้เหม่ยหลิงกับจี้เหม่ยเหยียน

“อ้อ ได้เลย” เมื่อจี้เหม่ยเหยียนได้สติก็พยักหน้า

จี้เหม่ยหลิงที่ยังตกตะลึงในตัวเฉินผิงร้องอุทานออกมาว่า “คุณเฉินคะ ความสามารถของคุณช่างน่าทึ่งจริง ๆ คุณไม่เพียงแข็งแรงมากพอที่จะเอาชนะผู้ที่มีพลังฝึกบำเพ็ญฌานในระดับที่สูงกว่าเท่านั้น แต่คุณยังเชี่ยวชาญด้านการรักษาโรค การกลั่นโอสถ คาถาและอาคมลวงตาอีกด้วย คุณเฉินคะ คุณเป็นอัจฉริยะผู้ไร้เทียมทานเชียวล่ะ! ฉันสงสัยว่ามีคนพิเศษอย่างคุณอยู่ในเมืองหวงหลานหรือแม้แต่ทั่วทั้งภาคพื้นทวีปจงอวี้อีกหรือเปล่า!”

“น้องเล็ก อย่าว่าแต่ภาคพื้นทวีปทวีปจงอวี้เลย พี่เชื่อว่าทั่วทั้งอาณาจักรนิรันดร์คงไม่มีใครสามารถต่อกรกับคุณเฉินได้!” จี้เหม่ยเหยียนเอ่ยปากชื่นชม

สองพี่น้องชื่นชมเฉินผิงมากมายเสียจนเขาเริ่มรู้สึกอายขึ้นมาบ้างแล้ว

ขณะที่พวกเขาเดินไปพลางคุยกันไปพลางตามท้องถนน จู่ ๆ ก็มีพลังอันแกร่งกล้าปะทุขึ้นมาจากทิศทางของคฤหาสน์ตระกูลจี้ พลังแผ่ขยายเข้าล้อมรอบทั่วทั้งเมืองหวงหลานอย่างรวดเร็ว

คล้ายกับคลื่นกระแทกของแรงระเบิดที่กระจายตัวเป็นวงกว้างก่อนจะสลายหายไปอย่างว่องไว

เมื่อเห็นพลังที่พาดผ่านเหนือพวกเขาไป กลุ่มของเฉินผิงก็รู้ว่าเป็นการสำแดงของจุติซึ่งไร้ที่มาอันชัดเจน

“นั่นอะไรน่ะ? เกิดอะไรขึ้นที่คฤหาสน์กันแน่?” จี้เหม่ยหลิงเอ่ยถามขึ้น

“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน!” จี้เหม่ยเหยียนกล่าว

“เร็วเข้า พวกเราต้องกลับไปตรวจสอบดูสิ่งที่เกิดขึ้น...”

หญิงสาวผู้ตื่นตระหนกรีบวิ่งกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลจี้ โดยมีเฉินผิงตามรั้งท้ายไปติด ๆ

จี้อวิ๋นตอบด้วยความกระอักกระอ่วนอยู่บ้าง “ผมยังไม่บรรลุสักจุติเลย แม้ว่า...”

“อย่าห่วงไปเลยน่า นายคิดว่าพวกเรามีทุกจุติเลยหรือไง? แม้แต่คนที่ไม่สามารถซึมซับจุติอิสระได้ก็ยังสามารถซึมซับพลังอื่น ๆ ได้เลย ถ้านายเข้าไปเยือนแดนบรรพบุรุษ ก็น่าจะมีประโยชน์มากทีเดียว ที่นี่จะเปิดทุกสิบปีครั้งเท่านั้น ฉะนั้นทุกคนถึงได้รู้สึกประหลาดใจที่มันเปิดออกก่อนกำหนด ถ้าหากมันเปิดออกจริง ๆ เช่นนั้นน้องหกเอ๋ย นายก็คือคนที่ชะตาลิตเอาไว้ยังไงล่ะ”

ทุกคนยังเอาแต่เงียบ เพราะยังไม่ล่วงรู้ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในแดนบรรพบุรุษ

ไม่นานนัก จี้เหลียนจวินกับจี้เหลียนหยิงพร้อมด้วยอาวุโสของตระกูลจี้อีกหลายคนก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากแดนบรรพบุรุษ พวกเขาต่างมีสีหน้าสับสนงุนงง

เมื่อเห็นเช่นนี้เข้า จี้เฉิงก็รีบเดินมาหาพ่อของเขา “พ่อครับ เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ? แดนบรรพบุรุษเปิดออกมาจริง ๆ หรือเปล่าครับ?”

จี้เหลียนจวินพยักหน้า “ใช่ มันเปิดออกมาแล้ว แต่พวกเรากลับไม่สามารถตรวจสอบหาสาเหตุที่ทำให้มันเปิดออกก่อนกำหนดได้เลยน่ะสิ”

“พ่อไม่ลองเข้าไปถามไท่จู่ดูล่ะครับ?”