เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3243

ไม่นานหัวเฟิ่งก็หมดเรี่ยวหมดแรงแล้วผล็อยหลับไป

เฉินผิงเหลือบมองไปที่ประตูแล้วเริ่มสวมเสื้อผ้า

ตอนที่จี้เหม่ยเหยียนมาถึง เขาก็รู้ตัวแล้ว ทว่ายามที่ร่วมหลับนอนกับหัวเฟิ่งทำให้เขาไม่รับรู้สิ่งใดอีก

เขาค่อยเดินไปเปิดประตูออก

ในขณะเดียวกัน จี้เหม่ยเหยียนก็ยังนั่งหน้าตาแดงก่ำอยู่กับพื้น ร่างของเธอแผ่ไอร้อนและมีแววตาสับสน

แม้แต่ยามที่เฉินผิงเปิดประตู เธอก็ยังไม่รู้ตัวและตกอยู่ในภวังค์

เมื่อเฉินผิงเห็นจี้เหม่ยเหยียน เขาก็เอ่ยด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนว่า “คุณหนูจี้...”

เสียงของเขาปลุกให้จี้เหม่ยเหยียนหสนคืนสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง เธอยืนบิดเสื้อผ้าด้วยความกระอักกระอ่วนใจ เขาจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานแค่ไหนกันนะ?

“คุณเฉิน ฉะ ฉัน...” จี้เหม่ยเหยียนพูดตะกุกตะกักเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี เธอรู้สึกอับอายที่เฉินผิงมาเห็นเธอในสภาพเช่นนั้น

“คุณหนูจี้ คุณมีเรื่องอะไรถึงได้มาหาผมเสียดึกดื่นเที่ยงคืน?” เฉินผิงถาม

จี้เหม่ยเหยียนพยักหน้าแล้วดึงมือของชายหนุ่ม “ตามฉันมาสิ...”

เฉินผิงตะลึงงันไปชั่วขณะและรู้สึกแน่นหน้าอก เธอกำลังจะพาฉันไปที่ไหนกันนะ? โอ้ คงไม่ใช่เธออยากจะร่วมหลับนอนหรอกนะ? ฉันยังไม่เคยเตรียมใจกับเรื่องนี้มาก่อนเลย!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร