หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3267

อสูรจุติขนาดยักษ์ไล่ตามเฉินผิงทันที ทำให้จี้เหม่ยเหยียนตกใจมาก

เธอไม่ได้อยากจะเป็นม่ายเร็วขนาดนี้ หลังจากที่มอบกายใจให้กับเฉินผิง

ด้วยดาบของเธอในมือ จี้เหม่ยเหยียนกระโดดขึ้นไปในอากาศและโจมตีอสูรจุติขนาดยักษ์ เธอต้องการดึงความสนใจของมันมาที่ตัวเองเพื่อให้เฉินผิงหนีไป

อย่างไรก็ตาม การโจมตีของเธอไม่ทำให้อสูรจุติขนาดยักษ์บาดเจ็บแต่อย่างใด

แรงดีดกลับจากการโจมตีของเธอกลับทำให้เธอกระเด็นถอยหลัง

อสูรจุติขนาดมหึมาตบเข้าใส่จี้เหม่ยเหยียนเพื่อตอบโต้พลางคำราม

เฉินผิงที่กำลังหนีปรากฏตัวต่อหน้าจี้เหม่ยเหยียนทันที และดึงเธอให้พ้นการโจมตี

“คุณมาทำอะไรที่นี่? มันอันตรายเกินไป!” เฉินผิงตะโกน

“ฉันก็แค่เป็นห่วงคุณ! ฉันไม่อยากกลายเป็นม่าย!” จี้เหม่ยเหยียนตอบกลับ

เฉินผิงชะงักเมื่อได้ยินเช่นนั้น

เนื่องจากเขาไม่รู้จักจี้เหม่ยเหยียนดีนัก เขาจึงไม่ได้มองว่าเธอเป็นคนรักของเขา สิ่งที่เขารู้สึกต่อเธอมีเพียงความใคร่เท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ เขาเลยไม่นึกว่าจี้เหม่ยเหยียนจะรู้สึกกับเขาแบบนี้

ฉันนึกว่าคนในอาณาจักรนิรันดร์จะเปิดกว้างและคิดว่าการร่วมรักเป็นเรื่องทั่วไปเสียอีก

“เหม่ออะไรของคุณ? รีบหนีเร็วเข้าสิ!” จี้เหม่ยเหยียนตะโกนพร้อมผลักเฉินผิง

หลังจากหลุดออกจากภวังค์ เฉินผิงก็คว้าแขนจี้เหม่ยเหยียน แล้วพาเธอลึกเข้าไปในหุบเขา

ขณะที่ทั้งสองเดินทางผ่านยอดเขา พวกเขาก็ได้ยินเสียงคนกรีดร้องขอความช่วยเหลือ

เมื่อหันกลับไป เฉินผิงก็เห็นว่าเสียงนั้นคือฉินจิ้งหยวี่ เห็นได้ชัดว่าร่างของเขาติดอยู่ในภูเขา

“ไม่ต้องสนใจเขา! ไปกันเถอะ!” จี้เหม่ยเหยียนตะโกนและเริ่มลากเฉินผิงออกไป

จี้เหม่ยเหยียนไม่แน่ใจว่าเฉินผิงหมายถึงอะไร แต่เธอทำได้เพียงเดินลึกเข้าไปในถ้ำตามเขา

ในไม่ช้า ทั้งสองก็มาถึงรังของอสูรจุติมหึมา

มันใหญ่เสียจนทำให้เฉินผิงกับจี้เหม่ยเหยียนดูราวกับมด

ยิ่งไปกว่านั้น รัศมีจุติในนั้นมีความเข้มข้นมากขึ้น

“ที่นี่แหละ! นี่จะต้องเป็นที่ที่อสูรจุติขนาดยักษ์ถือกำเนิดขึ้น! มันน่าจะเพิ่งออกจากถ้ำไปได้ไม่นาน!” เฉินผิงกล่าว

“คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?” จี้เหม่ยเหยียนถามขณะจ้องมองเฉินผิงด้วยความสับสน

เขาไม่ใช่คนของตระกูลจี้แล้วทำไมเขาถึงรู้เรื่องแดนบรรพบุรุษของเรามากนัก?

“ผมเดาเอาน่ะ!” เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้มจางๆ

จี้เหม่ยเหยียนกลอกตาให้คำตอบของเขาทันควัน นี่เราติดอยู่ในนี้กับอสูรจุติมหึมาเพราะเขาแค่เดาเนี่ยนะ?