ขณะที่พวกเขารีบออกจากถ้ำ เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็เห็นอสูรจุติขนาดมหึมา มันคำรามอย่างดุเดือดราวกับสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามที่กำลังใกล้เข้ามา
จี้เหม่ยเหยียน โบกมือของเธอ และหมาป่าสงครามเกราะทองก็พุ่งตรงไปที่อสูรจุติ
จี้เหม่ยเหยียนปลดปล่อยจุติโลหะอีกครั้ง เปลี่ยนมันให้กลายเป็นฝูงหมาป่าสงครามหุ้มเกราะสีทองที่พุ่งเข้าหาอสูรจุติอย่างดุร้าย
แม้หมาป่าสงครามเกราะทองเหล่านี้จะมีขนาดไม่ใหญ่นัก แต่อสูรจุติมหึมาก็ดูเหมือนจะกลัวพวกมัน มันหลบเลี่ยงการโจมตีของพวกมันและล่าถอย
หมาป่าสงครามสวมเกราะทองที่ดุร้ายอ้าปากออก และฉีกทึ้งอสูรจุติอย่างดุเดือด
อสูรจุติส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ขณะที่ร่างกายของมันถูกฉีกเป็นชิ้นๆ และจุติสีทองจำนวนมากก็ลอยหายไป น่าแปลกที่คราวนี้บาดแผลของอสูรจุติไม่หายไป
อสูรจุติเริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆ เมื่อเห็นอย่างนั้น ทั้งเฉินผิงและจี้เหม่ยเหยียนก็หัวเราะออกมา
ดูเหมือนว่าหินนั้นจะเป็นหัวใจสำคัญในการเอาชนะอสูรจุติตัวนี้
ขณะที่เฉินผิงและจี้เหม่ยเหยียนมองดูหมาป่าสงครามเกราะทองต่อสู้กับอสูรจุติอย่างดุเดือด ลึกเข้าไปในภูเขา ฉินจิ้งหยวี่เริ่มขยายตัวแม้จะถูกฝังอยู่ในภูเขาก็ตาม
รอยแตกปรากฏขึ้นรอบตัวเขา ในที่สุดหินก็แตกกระจาย ทำให้ฉินจิ้งหยวี่หลุดออกมาได้
เมื่อเห็นอสูรจุติจวนจะพ่ายแพ้ ฉินจิ้งหยวี่จึงรู้ว่าโอกาสของเขามาถึงแล้ว ถ้าตอนนี้เขาสามารถฆ่าอสูรจุติ เขาก็อาจจะเข้าถึงจุติได้
ดวงตาของฉินจิ้งหยวี่เป็นประกายด้วยความตื่นเต้น เขาควงค้อนหินอย่างต่อเนื่อง แล้วกระโดดขึ้นไปและเหวี่ยงค้อนไปที่หัวของอสูรจุติ
เฉินผิงกับจี้เหม่ยเหยียนจดจ่อกับการต่อสู้จนไม่ทันเห็นว่าฉินจิ้งหยวี่หลุดออกมาจากภูเขาและกำลังจะโจมตีอสูรจุติ
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...