“อาจี้เหลียนหยิง อย่ามาใส่ร้ายคนอื่น! ฉินจิ้งหยวี่ทำตัวเองตายต่างหาก จะถามลูกๆ ของอาดูก็ได้ พวกเขาก็เห็นเหมือนกัน!” จี้เหม่ยเหยียนพูดกับจี้เหลียนหยิง
“ไม่จำเป็นต้องถาม เขาถูกฆ่า!” จี้เหลียนหยิงในขณะนั้นเพียงต้องการหาข้ออ้าง ความจริงจะเป็นยังไงไม่ได้สำคัญสำหรับเขา
“พ่อ เลิกทำตัวไร้เหตุผลเถอะ คุณฉินจิ้งหยวี่ทำตัวเองตายจริงๆ!” จี้เหม่ยเจินตะโกน
“พูดเหลวไหลอะไรของแก?” จี้เหลียนหยิงจ้องไปที่จี้เหม่ยเจินในทันใด
“พ่อครับ คุณฉินจิ้งหยวี่ทำลายตัวเอง การตายของเขาไม่เกี่ยวข้องกับคนอื่น เลิกกล่าวหาโดยไม่มูลได้แล้ว” จี้เยว่ก้าวไปข้างหน้าและลากจี้เหลียนหยิงออกไปด้วยแรงทั้งหมดที่มี
หากพวกเขาไม่หยุดจี้เหลียนหยิง เชื้อสายของพวกเขาคงถึงคราวพินาศจริงๆ
“วันนี้พวกแกสองคนเป็นบ้าอะไร?” จี้เหลียนหยิงรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ ไม่เข้าใจว่าทำไมลูกๆ ของเขาถึงไม่เข้าข้างเขาอีกต่อไป
“พ่อครับ หยุดดื้อรั้นได้แล้ว ท่านไท่จู่สั่งให้พ่อไปอยู่กับท่านในแดนบรรพบุรุษ เขารู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายนอกเป็นอย่างดี” จี้เยว่พูดอย่างเป็นกังวล
“ไร้สาระ! ท่านไท่จู่ถูกกักตัวอยู่ในห้องโถงใหญ่ในแดนบรรพบุรุษมานานหลายปี แล้วเขาจะรู้ได้ยังไง? แกโกหกฉัน” จี้เหลียนหยิงปฏิเสธที่จะเชื่อ ท่านไท่จู่จะไปรู้สถานการณ์ภายนอกได้ยังไง?
ทันทีที่จี้เหลียนหยิงพูดจบ เสียงชายชราก็ดังขึ้น ดูราวกับดังมาจากสวรรค์ “เจ้าลูกหลานอกตัญญู กล้าดียังไงถึงให้ฉันเป็นฝ่ายรอ!”
เสียงของไท่จู่ดังมาจากห้องโถงภายในแดนบรรพบุรุษ
เมื่อได้ยินเสียงนั้น คนของตระกูลจี้ก็พากันตะลึง จี้เหลียนจวินคุกเข่าลงทันที
เมื่อเห็นเช่นนั้น สมาชิกคนอื่นๆ ของตระกูลจี้ก็รีบทำตาม
เป็นเพราะนี่คือครั้งแรกที่พวกเขาได้ยินเสียงของไท่จู่ที่ด้านนอกแดนบรรพบุรุษในรอบหลายปี
จี้เหลียนหยิงเบิกตากว้าง ความหวาดกลัวและความกังขาเข้าครอบงำแววตาของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...