จี้อวิ๋นและหัวเฟิ่งไปหาเฉินผิงเมื่อเขากลับมา
“คุณเฉิน ลุงจี้เหลียนจวินคุยกับคุณเรื่องอะไรกัน? พวกคุณดูลับๆ ล่อๆ” จี้อวิ๋นถามอย่างสงสัย
“นายท่าน ฉันได้ยินว่าคุณเพิ่งรับสาวคนใหม่เข้าฮาเร็ม และเธอเป็นน้องสาวของจี้อวิ๋น ทำไมไม่รับน้องสาวทั้งสองคนมาเลย? ร่วมรักทีละสามคนกับพี่น้องฝาแฝดฟังดูดีใช่ไหมล่ะ?” หัวเฟิ่งพูดติดตลก
เฉินผิงจ้องไปที่หัวเฟิ่งแล้วตอบอย่างอับจน “เก็บข้าวของซะ เราจะออกจากที่นี่คืนนี้”
“เกิดอะไรขึ้น คุณเฉิน?”
จี้อวิ๋นตกตะลึงกับคำสั่งที่กะทันหัน และคิดว่าจี้เหลียนจวินทำอะไรไม่ดีกับเฉินผิง
“ทำไมเราถึงต้องรีบออกเดินทางในคืนนี้ด้วย นายท่าน?” หัวเฟิ่งถามด้วยความสับสนเช่นกัน
เมื่อเห็นความงุนงงของพวกเขา เฉินผิงก็ไม่มีทางเลือกนอกจากทวนคำพูดของจี้เหลียนจวินอีกครั้ง ทั้งสองหัวเราะไม่หยุดหลังจากนั้น
“ทำไมถึงถอนหายใจใส่ข่าวดีเช่นนี้ล่ะ นายท่าน? คุณจะได้เลือกผู้หญิงคนใดก็ได้ที่คุณต้องการจากทั่วทั้งตระกูลจี้ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ คุณจี้เหลียนจวินนี่ทำอย่างกับว่าคุณเป็นพ่อพันธุ์ม้าที่เอาไว้ขุนกรรมพันธุ์ของตระกูลจี้เลยนะ” หัวเฟิ่งหัวเราะ
ในทางกลับกัน จี้อวิ๋นรู้สึกอับอาย “ลุงจี้เหลียนจวินคิดแบบนั้นได้ยังไงกัน? น่าขายหน้าเกินไปแล้ว”
“พลังอยู่เหนือทุกสิ่งในอาณาจักรนิรันดร์ หลายคนเต็มใจทำทุกอย่างที่ทำได้เพียงเพื่อเพิ่มความสามารถของตนเอง ถึงขั้นเต็มใจหลับนอนกับคนอื่นด้วยซ้ำด้วยเหตุผลนั้น” หัวเฟิ่งพูดอย่างสบายๆ
หากการหลับนอนกับผู้อื่นสามารถพัฒนาสายเลือดของตนได้ผู้หญิงจำนวนมากในอาณาจักรนิรันดร์คงแห่กันมาหาเฉินผิง
“เอาล่ะ เตรียมตัวให้พร้อมไว้ คุณสองคน เราจะแอบดินทางในคืนนี้ จี้อวิ๋น ถ้าคุณอยากอยู่กับตระกูลจี้ก็ไม่เป็นไร คุณไม่จำเป็นต้องไปกับผมที่เขาเทียนโหมว”
เฉินผิงรู้ว่าจี้อวิ๋นต้องผ่านอะไรมามากเพื่อตามหาตระกูลของเขา และอาจไม่ยุติธรรมกับเขาที่ต้องจากกันหลังจากกลับมาพบกันได้ไม่กี่วัน
“ผมจะตามคุณไป คุณเฉิน ผมบอกแล้วว่าจะตามคุณไปทุกหนทุกแห่ง คุณไปไหนผมไปด้วย” จี้อวิ๋นประกาศด้วยความมุ่งมั่น
“เยี่ยมเลย! พวกคุณไปเก็บของเถอะ เราจะออกเดินทางคืนนี้อย่างเงียบๆ ดังนั้นอย่าให้ใครรู้ตัว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...