อย่างไรก็ตาม จี้เหม่ยเหยียนนิ่งเฉย เธอกลับถามว่า “เฉินผิง ความรู้สึกมันพัฒนากันได้ ตอนนั้นเราสองคนไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกัน แต่สุดท้ายคุณก็ยังนอนกับฉัน-”
“ที่ผมทำอย่างนั้นก็เพื่อเข้าไปในแดนบรรพบุรุษของตระกูลจี้” เฉินผิงพูดด้วยสีหน้าตายด้าน
เฉินผิงรู้ว่าเขากำลังจะออกจากคฤหาสน์ตระกูลจี้และอาจไม่ได้กลับมาอีก เขาจึงไม่อยากให้จี้เหม่ยเหยียนตกหลุมรักเขา
เขาอยากทำเธอเจ็บ เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องคิดถึงเขา
อย่างที่คาดไว้ คำพูดโหดร้ายของเฉินผิงราวกับหนามทิ่มแทงจี้เหม่ยเหยียน ร่างกายของเธอสั่นขณะที่เธอพูดติดๆ ขัดๆ “คุณ ... “
เธอพูดอะไรไม่ออก เพราะเธอเป็นคนที่เข้าหาเขา ในขณะที่เฉินผิงเพียงแค่ตามน้ำไปกับเธอเฉยๆ
“ไปกันเถอะ จี้เหม่ยเหยียน นี่มันน่าอายเกินไปแล้ว”
จี้เหม่ยหลิงดึงตัวจี้เหม่ยเหยียนเพื่อที่จะออกไป
เธอไม่นึกเลยว่าจะเป็นแบบนี้ ฝาแฝดสาวสวยสองคนยืนเปลือยเปล่าต่อหน้าเฉินผิง แต่เขาก็ไม่สนใจเลย
บางทีเฉินผิงอาจไม่เหมือนกับผู้ชายคนอื่นๆ หรือเกลียดการถูกปฏิบัติเยี่ยงพ่อพันธุ์ม้า
เขาโบกมือ ผ้าปูที่นอนลอยไปคลุมร่างของจี้เหม่ยเหยียนและจี้เหม่ยหลิง
ทั้งสองคนชะงักเพราะไม่รู้เจตนาของเขา แต่ปราณสัมผัสของเฉินผิงสัมผัสได้ถึงบางอย่าง และเขาพูดว่า “ออกมา”
จี้เหม่ยเหยียนและจี้เหม่ยหลิงมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นใครเลย พวกเธอไม่รู้ว่าเฉินผิงกำลังพูดกับใคร
เกิดความปั่นป่วนเบาบางในความว่างเปล่า ไม่ช้าชายชราก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องของเขาอย่างฉับพลัน
ชายชรานั้นไม่ใช่ใครอื่น เขาคือไท่จู่แห่งตระกูลจี้
จี้เหม่ยเหยียนและจี้เหม่ยหลิงคุกเข่าทันทีและก้มหน้าลงเมื่อเห็นเขาปรากฎตัว ดวงตาของพวกเธอเต็มไปด้วยความสับสน
ไหนบอกว่าท่านไท่จู่ไม่เคยออกมาจากแดนบรรพบุรุษ? แต่เขาอยู่ที่นี่!
“เธอสองคนออกไปก่อน ฉันมีเรื่องจะพูดกับชายคนนี้”
ไท่จู่โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...