ในเมื่อไช่หงเว่ยพูดแบบนี้ จี้อวิ๋นจึงไม่พูดอะไรอีก
ตรงกันข้าม จี้เหม่ยเหยียนพูดแทรกอย่างกังวลว่า “พวกเขาทุกคนเป็นญาติของฉัน คุณไช่ นี่คือลูกพี่ลูกน้องของฉัน เขาเป็นลูกชายของคุณอาของฉัน ได้โปรดยกเว้นให้เราสักครั้ง”
“ลูกชายของอาเธอ?” ไช่หงเว่ยรู้สึกประหลาดใจ เขาพินิจจี้อวิ๋นอย่างรอบคอบอยู่ครู่หนึ่ง
แต่ถึงกระนั้น เขาก็ส่ายหัวและพึมพำว่า “ไม่ใช่ว่าฉันไม่เต็มใจที่จะยกเว้นให้นะ จี้เหม่ยเหยียน ประเด็นคือการสำรวจครั้งนี้อันตรายอย่างยิ่ง ฉันไม่ใช่คนที่มีอำนาจตัดสินใจ เราไปกันหลายสิบคน ถ้ามีแค่ฉันคนเดียวที่ตอบตกลงมันก็ไม่ได้อยู่ดี ท้ายที่สุดแล้ว การเดินทางครั้งนี้จำต้องให้ทุกคนร่วมมือกัน ถ้าเราพาพวกเขาไปด้วย เราก็ต้องสละพลังส่วนหนึ่งเพื่อปกป้องพวกเขา คงไม่มีใครเต็มใจทำแบบนั้น แต่ถ้าทั้งสามคนทำให้คนอื่นๆ เห็นตรงกันได้ด้วยการแสดงความจริงใจ ฉันก็จะไม่คัดค้าน”
ขณะที่ปากก็พูดเช่นนั้น แต่ท่าทีของเขานั้นขัดแย้ง
เห็นได้ชัดจากคำพูดของเขาว่าเขาเพียงต้องการสิ่งจูงใจบางอย่าง
อย่างไรก็ตาม เขาอ้างว่าเป็นคนอื่นต่างหากที่ต้องการ ซึ่งนั่นยิ่งทำให้ความโลภของเขาปรากฏชัด
พอจี้เหม่ยเหยียนได้ยินเช่นนั้น เธอก็เข้าใจความหมายของเขาและเสนอขึ้นทันทีว่า “ฉันยินดีจ่ายห้าล้านเหรียญวิญญาณ คุณไช่ คุณจะว่ายังไง?”
ทว่าไช่หงเว่ยกลับส่ายหัวและปฏิเสธ “ฉันเกรงว่าจะจ่ายเหรียญวิญญาณมากเท่าใดก็คงไม่พอ จี้เหม่ยเหยียน คนที่เดินทางไปเขตใต้พร้อมกับฉันไม่มีใครขัดสนเงินทอง”
เมื่อรู้ว่าแค่เหรียญวิญญาณยังไม่พอ จี้เหม่ยเหยียนก็ขมวดคิ้วเคร่งเครียด เพราะเธอไม่สามารถเสนอสิ่งอื่นใดได้นอกจากเหรียญวิญญาณ และไม่มีอำนาจตัดสินใจในทรัพยากรอื่นๆ
“คุณไช่ ถ้าไม่ใช้อาคมเคลื่อนย้ายเดินทางไปยังเขตใต้ งั้นมีพาหนะอย่างอื่นอีกไหม?” เฉินผิงถาม
“จะใช้พาหนะไปทำไมกัน? เพราะเป็นผู้บำเพ็ญเพียร เราจึงสามารถเดินทางหลายพันไมล์ในแต่ละวันได้อย่างง่ายดาย” ไช่หงเว่ยตอบโต้อย่างสบายๆ
“นั่นก็จริง คุณไช่ ยังไงก็ตาม การเดินทางด้วยความเร็วจะเปลืองพลังวิญญาณอย่างมาก ทำให้จำเป็นต้องพักผ่อนเอาแรงระหว่างทาง เสียเวลาไม่น้อย พวกเรามีเรือเหาะและสามารถใช้เดินทางไปเขตใต้ได้ ไม่เพียงแต่จะช่วยประหยัดพลังและเวลาเท่านั้น แต่เรายังสามารถบำเพ็ญเพียรบนเรือเหาะได้ด้วย” เฉินผิงกล่าว
ไช่หงเว่ยชะงักชั่วครู่ ก่อนจะอุทานด้วยความเหลือเชื่อ “คุณมีเรือเหาะงั้นเหรอ?”
เฉินผิงพยักหน้าเป็นคำตอบ “แน่นอน เรามาที่นี่โดยใช้เรือเหาะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...