การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของพยัคฆ์สีเงินทำให้ผู้อาวุโสเฟ่ยตกตะลึง จากนั้นเขาก็มองไปทางผู้พิทักษ์กง
“เกิดอะไรขึ้น? สัตว์อสูรเหล่านี้อยู่ใต้การควบคุมของคุณไม่ใช่เหรอ? ทำไมพวกมันถึงโจมตีเรา?” ผู้อาวุโสเฟ่ยถามอย่างสับสน
“มีคนแก้พิษให้พยัคฆ์สีเงิน” ผู้พิทักษ์กงตอบอย่างร้อนรนขณะจ้องมองไปยังสัตว์อสูรดุร้ายที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขา
พยัคฆ์สีเงินเป็นสัตว์อสูรที่ทรงพลัง โดยเฉพาะราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อที่สูงกว่าสิบเมตรและกลายเป็นผู้ทุกข์ยากเมื่อนานมาแล้ว ทำให้เขาสามารถสลับร่างระหว่างร่างมนุษย์และร่างสัตว์อสูรได้
ในตอนแรกทั้งสองฝ่ายไม่เคยยุ่งเกี่ยวกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้พิทักษ์กงต้องการหาผลประโยชน์จากความขัดแย้งระหว่างพวกเขา เขาจึงใช้หมอกพิษเพื่อหลอนจิตพยัคฆ์สีเงินและใช้พวกมันโจมตีผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ที่เดินทางข้ามเทือกเขาสีเลือด
“เหตุใดพวกแกผู้ใช้วิชามารถึงกล้าใช้หมอกพิษควบคุมจิตใจของเราและให้เราไปฆ่าผู้บำเพ็ญเพียรที่เป็นมนุษย์และทำให้พวกเขาเกลียดเรา? ฉันสาบานว่าวันนี้ฉันจะฉีกพวกแกทุกคนให้เป็นชิ้นๆ!” ราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อคำรามขณะพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับสมุนของเขา
ผู้พิทักษ์กงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโต้กลับด้วยการนำคนของเขาเข้าปะทะราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อ ส่วนผู้อาวุโสเฟ่ยนั้น เขาล่าถอยอย่างรวดเร็วและวิ่งไปทางที่เฉินผิงและพรรคพวกของเขาหนีไป
เป้าหมายของเขาคือการฆ่าเฉินผิง เขาจึงไม่อาจปล่อยให้ฝ่ายหลังหนีไปได้
ขณะเดียวกัน เมื่อซือกงเจิ้นเห็นผู้อาวุโสเฟ่ยผละจากพยัคฆ์สีเงินเพื่อไล่ตามเฉินผิง เขาจึงตามฝ่ายหลังไปติดๆ ปล่อยให้ผู้พิทักษ์กงและคนของเขาต่อสู้กับพยัคฆ์สีเงิน
ทันใดนั้น ราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อก็พ่นเปลวไฟที่ปกคลุมทั่วท้องฟ้าและทำให้ป่าลุกเป็นไฟ
ภายในทะเลเพลิง เหล่าผู้ใช้วิชามารแห่งวังอู๋หวนที่หนีไม่ทันถูกเผาทั้งเป็น
“อ๊าก!”
มีเสียงกรีดร้องแห่งความทรมานดังมาจากพวกที่ไม่สามารถหลบหนีได้
ทางด้านพยัคฆ์สีเงินตัวอื่นๆ พวกมันพุ่งไปข้างหน้าแล้วฉีกร่างผู้บำเพ็ญเพียรที่ลุกไหม้เพื่อระบายความโกรธในตัวพวกมัน
เพื่อตอบสนองต่อสถานการณ์นั้น ผู้พิทักษ์กงจึงกวัดแกว่งดาบของเขา เจตจำนงสังหารฟุ้งไปทั่วอากาศ ท่ามกลางเสียงเห่าหอนดังระงม หมอกก็เคลื่อนตัวลงมาบริเวณรอบๆ อย่างรวดเร็ว
เมื่อราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อเห็นผู้พิทักษ์กงปล่อยหมอกพิษอีกครั้ง เขาก็คำรามเสียงดังลั่นและเรียกสมุนของเขากลับมา
เพราะเคยโดนพิษนั้นมาก่อน พวกเขาจึงไม่ยอมให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...