หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 333

“ไม่ต้องห่วงน่า คนที่สามารถฆ่าผมได้ บนโลกนี้ยังไม่เกิดเลย!”

เฉินผิงส่งยิ้มอ่อนให้ซูอวี่ฉีทีหนึ่ง จากนั้นก็มองไปทางหลินเทียนหู่พร้อมกล่าว “เรียกตัวพี่ๆ น้องๆ จากจวี้อี้ถังมาเยอะๆ หน่อย อย่าได้เกิดข้อผิดพลาดอะไรอีกล่ะ!”

“เข้าใจแล้วครับ!” หลินเทียนหู่พยักหน้า จากนั้นก็ไปโทรโทรศัพท์!

เฉินผิงพูดปลอบประโลมซูอวี่ฉีต่ออีกไม่กี่คำ แล้วก็ออกจากโรงแรมไป เพื่อเตรียมตัวช่วยกู้ซูเหยาที่อยู่เสิ่งเฉิงให้ได้!

หลังเดินออกจากโรงแรม รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินผิงก็หายไปในทันที สิ่งที่มาแทนที่มีเพียงความเหน็บหนาวที่ไร้ที่สิ้นสุด ผู้คนสัญจรที่เดินผ่านไปมาบนถนน ต่างก็รู้สึกถึงอากาศหนาวเย็นอย่างกระทันหัน ตัวจึงสั่นเทาเพราะความหนาวอย่างช่วยไม่ได้!

......

เสิ่งเฉิง ตระกูลเว่ย!

เว่ยเทามองไปทางหญิงสาวที่เจี่ยงเหวินเจี๋ยจับตัวกลับมา ก็รู้สึกปั้นหน้าไม่ถูก!

“น้า น้าจับผิดคนแล้ว ผู้หญิงคนนี้ผมไม่รู้จัก เธอไม่ใช่ซูอวี่ฉีซะหน่อย!”

เว่ยเทาพูดอย่างเอือมระอา

“จับผิดคน?” เจี่ยงเหวินเจี๋ยชะงัก

เขาถามอย่างมึนงง “ก็เธอบอกเองนี่ว่าเธอชื่อซูอวี่ฉี จะจับผิดคนได้ยังไงกัน”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยเอ่ยตอบ พร้อมหันไปพูดกับกู้ซูอวี่ “บอกมา เธอชื่ออะไร?”

ร่างของกู้อวี่เหยาสั่นระริกเบาๆ เธอเคยได้ยินชื่อเสียงตระกูลเว่ยมานานแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาถึงที่นี่ มองไปทางคฤหาสน์หรูสีทองอร่าม แถมในสวนยังมีบอดี้การ์ดที่คอยเดินลาดตตระเวนกันตลอด กู้อวี่เหยาก็รู้สึกกลัวขึ้นมา!

“ฉะ...ฉันชื่อกู้อวี่เหยา...”

กู้อวี่เหยาตอบเสียงค่อย

“แม่งเอ้ย บังอาจมาหลอกฉัน...”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยโมโห จึงตบใบหน้าของกู้อวี่เหยาไปแรงๆ หนึ่งฉาด จนมุมปากของเธอมีเลือดไหลออกมาในทันที!