เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 333

“ไม่ต้องห่วงน่า คนที่สามารถฆ่าผมได้ บนโลกนี้ยังไม่เกิดเลย!”

เฉินผิงส่งยิ้มอ่อนให้ซูอวี่ฉีทีหนึ่ง จากนั้นก็มองไปทางหลินเทียนหู่พร้อมกล่าว “เรียกตัวพี่ๆ น้องๆ จากจวี้อี้ถังมาเยอะๆ หน่อย อย่าได้เกิดข้อผิดพลาดอะไรอีกล่ะ!”

“เข้าใจแล้วครับ!” หลินเทียนหู่พยักหน้า จากนั้นก็ไปโทรโทรศัพท์!

เฉินผิงพูดปลอบประโลมซูอวี่ฉีต่ออีกไม่กี่คำ แล้วก็ออกจากโรงแรมไป เพื่อเตรียมตัวช่วยกู้ซูเหยาที่อยู่เสิ่งเฉิงให้ได้!

หลังเดินออกจากโรงแรม รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินผิงก็หายไปในทันที สิ่งที่มาแทนที่มีเพียงความเหน็บหนาวที่ไร้ที่สิ้นสุด ผู้คนสัญจรที่เดินผ่านไปมาบนถนน ต่างก็รู้สึกถึงอากาศหนาวเย็นอย่างกระทันหัน ตัวจึงสั่นเทาเพราะความหนาวอย่างช่วยไม่ได้!

......

เสิ่งเฉิง ตระกูลเว่ย!

เว่ยเทามองไปทางหญิงสาวที่เจี่ยงเหวินเจี๋ยจับตัวกลับมา ก็รู้สึกปั้นหน้าไม่ถูก!

“น้า น้าจับผิดคนแล้ว ผู้หญิงคนนี้ผมไม่รู้จัก เธอไม่ใช่ซูอวี่ฉีซะหน่อย!”

เว่ยเทาพูดอย่างเอือมระอา

“จับผิดคน?” เจี่ยงเหวินเจี๋ยชะงัก

เขาถามอย่างมึนงง “ก็เธอบอกเองนี่ว่าเธอชื่อซูอวี่ฉี จะจับผิดคนได้ยังไงกัน”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยเอ่ยตอบ พร้อมหันไปพูดกับกู้ซูอวี่ “บอกมา เธอชื่ออะไร?”

ร่างของกู้อวี่เหยาสั่นระริกเบาๆ เธอเคยได้ยินชื่อเสียงตระกูลเว่ยมานานแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาถึงที่นี่ มองไปทางคฤหาสน์หรูสีทองอร่าม แถมในสวนยังมีบอดี้การ์ดที่คอยเดินลาดตตระเวนกันตลอด กู้อวี่เหยาก็รู้สึกกลัวขึ้นมา!

“ฉะ...ฉันชื่อกู้อวี่เหยา...”

กู้อวี่เหยาตอบเสียงค่อย

“แม่งเอ้ย บังอาจมาหลอกฉัน...”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยโมโห จึงตบใบหน้าของกู้อวี่เหยาไปแรงๆ หนึ่งฉาด จนมุมปากของเธอมีเลือดไหลออกมาในทันที!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร