กู้อวี่เหยาถูกขังอยู่ในห้องข้างๆ เจี่ยงหลานเฟิ่งบ่นอุบ “ไอ้เสเพลนี่ เหมือนพ่อมันไม่มีผิด เห็นผู้หญิงแล้วเป็นบ้า......”
เจี่ยงหลานเฟิ่งเพิ่งพูดจบ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงดังมากๆ !
เสียงที่ดังมากๆ นั้นราวกับเป็นเสียงชน!
เจี่ยงหลานเฟิ่งจึงรีบมองไปตามเสียง พบว่าประตูทองแดงบานยักษ์ของคฤหาสถ์ถูกคนขับรถชนออกอย่างแรง ประตูทองแดงทั้งสองบานล้มลงบนพื้น จนพัดเป็นพายุฝุ่นขึ้น!
บอดี้การ์ดทุกคนในตระกูลเว่ยได้ยินเสียงเข้า จึงรีบวิ่งไปทางหน้าประตู พร้อมทั้งกันรถคันนั้นที่พุ่งมาชนประตูเอาไว้!
ประตูรถเปิดออก เฉินผิงเดินลงมาจากรถด้วยไอสังหารอันแรงกล้า เผชิญกับบอดี้การ์ดนับสิบคนของตระกูลเว่ย สีหน้าของเฉินผิงไม่แสดงความสั่นไหวแม้แต่น้อย!
“แกเป็นใครกัน?” บัดนี้เจี่ยงหลานเฟิ่งได้วิ่งมาถึงด้านหน้าแล้ว จึงขมวดคิ้วถาม
“วันนี้ ทุกคนในสวนนี้ ต้องตายทั้งหมด......”
เฉินผิงพูดอย่างเยือกเย็น ราวกับเป็นเสียงที่ส่งมาจากนรกเก้าขุม ทำให้คนที่ได้ยินนั้นตัวสั่นอย่างอดไม่ได้!
“กะ......แกคือเฉินผิงงั้นเหรอ” เจี่ยงหลานเฟิ่งถามด้วยสีหน้าฉงน
“มันคือเฉินผิง มันคือเฉินผิง ฆ่ามันซะ......”
เมื่อได้ยินเสียง เว่ยคุนอันก็รีบมุ่งมาทางนี้เช่นกัน เมื่อเขาเห็นเฉินผิง ก็มีสีหน้าตื่นกลัวจากนั้นก็ตะโกนสั่งลูกน้องทันที!
เมื่อบอดี้การ์ดตระกูลเว่ยได้รับคำสั่ง ทุกคนก็พุ่งตัวไปทางเฉินผิง!
นัยน์ตาของเฉินผิงหดเกร็ง บนตัวแผ่ไอสังหารที่กระหายเลือดออกมา จากนั้นเขาก็ค่อยๆ หยิบแท่งเหล็กออกมาแท่งหนึ่ง!
“ตาย...”
สิ้นเสียงคำว่าตาย ร่างของเฉินผิงก็หายไปจากที่เดิมทันที จากนั้นก็เห็นเพียงเงาลางๆ ที่เคลื่อนที่อยู่ท่ามกลางกองบอดี้การ์ด!
เฉินผิงที่อยู่ระดับฝึกลมหายใจขั้นที่เก้า บอดี้การ์ดธรรมดาพวกนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างไรกัน!
ผลั่กๆๆ......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...