หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 336

“ต้านมันเอาไว้!” เจี่ยงหลานเฟิ่งตะคอกสั่งเสียงดัง!

ผู้เก่งกาจตระกูลเจี่ยงทั้งสองกระโดดขึ้นสูง แม้จะรู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่พวกเขาก็พยายามกันเฉินผิงเอาไว้อย่างสุดกำลัง!

เฉินผิงหักมือ จับข้อมือของพวกเขาทั้งคู่เอาไว้ได้ จากนั้นก็เริ่มใช้วิชาจิตตวิสุทธิ จุดชีพจรตันเถียน

ของเขาเกิดเป็นกระแสน้ำวนขนาดใหญ่ ผู้เก่งกาจตระกูลเจี่ยงทั้งสองร็สึกได้ว่าพลังในร่างของพวกเขากำลังไหลหายไปอย่างรวดเร็ว!

ผู้เก่งกาจทั้งสองมีสีหน้าตกตะลึง พวกเขาอยากที่จะสลัดออกไปจากเงื้อมมือของเฉินผิงให้ได้ เพียงแต่พวกเขาพบว่าสลัดอย่างไรมันก็ไม่หลุด

ภายในระยะเวลาสิบวิสั้นๆ ผู้เก่งกาจตระกูลเจี่ยงทั้งสองคนก็เหลือเพียงสภาพศพแห้งๆ ที่ดวงตาเบิกโพลง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองตายได้อย่างไร

“นะ......นี่มันยังไงกันแน่?”

เว่ยคุนอันตกตะลึง

“ผี แกเป็นผี แกไม่ใช่คน ไม่ใช่คนแน่ๆ”

มองไปทางศพแห้งๆ ของผู้เก่งกาจตระกูลเจี่ยงทั้งสอง เจี่ยงหลานเฟิ่งรู้สึกราวกับจะเป็นบ้า

เฉินผิงมองไปทางคู่สามีภรรยาอย่างนิ่งๆ บนใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงสีหน้าแม้แต่นิดเดียว

“หญิงสาวที่พวกแกจับตัวมาอยู่ที่ไหนกัน?”

เฉินผิงเอ่ยปากถาม

“หญิง...หญิงสาว!”เจี่ยงหลานเฟิ่งมีสีหน้าตื่นกลัว จากนั้นก็ชี้ไปที่คฤหาสน์หนึ่ง “ยะ อยู่ในห้อง!”

“พาฉันไป!”เฉินผิงพูดอย่างเย็นยะเยือก

“ได้ๆๆ...”

เจี่ยงหลานเฟิ่งพูดคำว่าได้ออกมาติดต่อกันถึงสามครั้ง ไร้ซึ่งความโอ้อวดและโอหังอย่างก่อนหน้านี้!

เว่ยคุนอันและเจี่ยงหลานเฟิ่งนำทางให้เฉินผิงด้วยความรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ บัดนี้พวกเขาทั้งคู่ต่างไม่ได้มีความคิดที่จะหนี เพราะพวกเขารู้ว่า ยังไงก็ไม่มีทางหนีรอดแน่ๆ!

เดิมทีพวกเขาคิดว่าตนที่พอต่อสู้เป็นนั้น ต่อให้จะสู้เฉินผิงไม่ได้ ยังไงก็พอถ่วงได้ท่าสองท่า แต่ดูจากสถานการณ์เมื่อกี้แล้ว ทั้งเว่ยคุนอันและเจี่ยงหลานเฟิ่งต่างล้มเลิกความคิดที่จะลงมือกับเฉินผิงไปจนหมด!

เมื่อพาเฉินผิงมาถึงห้องที่ขังกู้อวี่เหยาเอาไว้ เจี่ยงหลานเฟิ่งก็เปิดประตูห้อง

กู้อวี่เหยาที่ร้องไห้มาตลอด เมื่อได้ยินเสียงประตู จึงเงยหน้าขึ้นไปดู ทันทีที่เธอเห็นหน้าของเฉินผิง บนใบหน้าของเธอก็เผยแววดีใจ ความหวังในใจลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง!