หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 337

เฉินผิงเดินเข้าไปในห้อง เว่ยเทายังไม่รู้ตัว ยังคงดูคลิปในโทรศัพท์ต่อไปอย่างตั้งใจ!

เฉินผิงเดินไปหยุดอยู่เบื้องหน้า แย่งโทรศัพท์ในมือของเว่ยเทามา จากนั้นก็เขวี้ยงทิ้งลงบนพื้นอย่างแรง!

นี่ทำให้เว่ยเทาตกใจ จนดีดตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาเห็นว่าคนที่มาปรากฏในห้องเขาคือเฉินผิง ก็ตกใจอย่างฉับพลัน คิดจะมุดหนีทางใต้เตียงโดยสัญชาตญาณ!

แต่ขาของเขาเพิ่งลงพื้น ก็ล้มลงบนพื้นดังตุ๊บ เขาลืมไปว่าขาของเขาหักไปข้างหนึ่ง!

“ฉะ...เฉินผิง กะ...แกเข้ามาได้ยังไงกัน?”

เว่ยเทาพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง

แต่เฉินผิงไม่ได้สนใจเขา สายตาของเขากลับถูกจี้หยกที่อยู่บนหัวเตียงของเว่ยเทาดึงดูดสายตาไป!

เฉินผิงเดินขึ้นไป ค่อยๆ หยิบจี้หยกชิ้นนั้นขึ้นมา ภายในจี้หยกนี้ซ่อนพลังจิตเอาไว้อยู่!

เฉินผิงดีใจจนออกนอกหน้า ไม่คิดว่าทริปนี้เขาจะได้รับสิ่งที่มันเหนือความคาดหมาย เขาได้รับของวิเศษ!

เก็บจี้หยกเข้าไปในกระเป๋า เขาจึงเลื่อนสายตาไปบนตัวของเว่ยเทา

“เฉินผิง แก...แกชอบจี้หยกชิ้นนั้นก็เอาไป แล้วก็ของในห้องของฉันด้วย ชอนอะไรก็เอาไปเลย เอาแล้วก็รีบออกไปสักที ถ้าหากพ่อกับแม่ฉันมาเห็นแกละก็ แกไม่มีทางหนีไปได้แน่ๆ ”

เว่ยเทารู้ว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการไล่เฉินผิงออกไป มิฉะนั้นหากเฉินผิงลงมือกับเขา เขาไม่มีกำลังไปขัดขืนแม้แต่น้อย

“พ่อแก แม่แก?” บนใบหน้าของเฉินผิงเผยรอยยิ้มเยือกเย็น ยื่นมือหิ้วเว่ยเทาขึ้นมา จากนั้นก็เดินออกไปด้านนอก!

เมื่อเดินมาถึงห้องข้างๆ เฉินผิงก็โยนเว่ยเทาเข้าไปในทันที “พ่อกับแม่แกต่างอยู่ในนี้หมดแล้ว วันนี้ฉันจะมีใจเมตตา ให้พวกแกได้ตายที่นี่ทั้งบ้านด้วยกัน!”

เว่ยเทามองไปที่ศพของพ่อแม่ตัวเอง เขาตกตะลึงในทันที!