อวิ๋นเฉิง ซูอวี่ฉีไม่ได้นอนทั้งคืน เธอกำลังเป็นห่วงเฉินผิง
หลินเทียนหู่รีบขอกำลังด่วนจากหงเฉิงเป็นร้อยคนเดินทางมายังอวิ๋นเฉิง พวกเขาล้อมปกป้องโรงแรมที่ซูอวี่ฉีอยู่เอาไว้อย่างหนาแน่น ทำเอาเจ้าของโรงแรมตกใจ คิดว่าตนนั้นไปเผลอหาเรื่องใครเข้า!
จนพระอาทิตย์ค่อยๆ ลอยขึ้น เฉินผิงจึงขับรถที่หัวรถนั้นเปลี่ยนรูปทรงไปนานแล้วกลับมา เมื่อเห็นว่าสภาพรถเยินจนจะพัง หัวใจของซูอวี่ฉีก็บีบรัดเข้าด้วยกัน!
เมื่อเฉินผิงลงจากรถ ซูอวี่ฉีก็โผเข้าไปหาในทันที “เฉินผิง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม ไม่ได้บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?”
ซูอวี่ฉีถามไถ่ด้วยความห่วงใย
“ผมไม่เป็นไร ก็แค่ตระกูลเว่ยเล็กๆ จะทำผมบาดเจ็บได้ยังไงกัน!”เฉินผิงพูดพร้อมยิ้มอ่อน
บัดนี้กู้อวี่เหยาเองก็ลงจากรถแล้ว เมื่อเห็นว่าซูอวี่ฉีและเฉินผิงกำลังกอดกัน ภายในใจของกู้อวี่เหยาก็รู้สึกเศร้าโศก
“อวี่เหยา เธอ...เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?”
เหอจื้อกังเห็นว่าอวี่เหยาถูกช่วยกลับมาได้ จึงรีบก้าวเข้าไปหา อยากปลอบเธอในอ้อมกอดของเขา
กู้อวี่เหยากลับผลักเหอจื้อกังออก เธอไม่ได้ให้เขากอดเธอ เธอเพียงแค่มองอย่างเย็นชาจากนั้นก็กล่าวอย่างนิ่งๆ “ไม่เป็นไร”
เหอจื้อกังชะงัก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมกู้อวี่เหยาถึงได้เย็นชากับตนเช่นนี้?
“พี่อวี่เหยา ขอบคุณ ขอบคุณพี่มากจริงๆ พี่เป็นคนช่วยฉันเอาไว้...”
บัดนี้ซูอวี่ฉีปล่อยตัวเฉินผิง แล้วเดินเข้าไปกอดกู้อวี่เหยา ด้วยสีหน้าซาบซึ้งแทน!
“ยัยบ๊อง ฉันเป็นพี่สาวเธอ ตอนมีอันตรายก็ต้องยืนปกป้องเธออยู่ด้านหน้าสิ อีกอย่างควรเป็นฉันมากกว่าที่ต้องขอบคุณเธอ...”
กู้อวี่เหยายิ้มอ่อน สายตาเหลือบมองไปทางเฉินผิงอย่างไม่รู้ตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...