หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3359

ทุกคนพากันอ้าปากค้างอย่างพร้อมเพรียง

การที่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งยืนนิ่งขณะที่ถูกผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับห้าโจมตีนั้นช่างอยู่เหนือความคาดหมาย

เปรียบดั่งผู้ใหญ่โจมตีเด็กที่ไม่เคลื่อนไหว เป็นสถานการณ์ที่พิลึกพิลั่นเกินกว่าจะเข้าใจได้

ฝ่ามือของผู้อาวุโสลู่กระทบหน้าอกของ เฉินผิง และพลังมหาศาลทำให้ร่างของเขาสั่นไหว เขาถอยกลับไปหลายก้าว

ผู้อาวุโสลู่แข็งแกร่งสมกับเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับห้า

เฉินผิงสัมผัสได้ว่ากำลังภายในของเขาปั่นป่วน เลือดพุ่งขึ้นคอของเขา แต่เขาพยายามเก็บอาการเต็มที่

ในจังหวะนั้น เฉินผิงรู้สึกขอบคุณความทนทานของกายเนื้อของเขา

เมื่อเฉินผิงเข้าใจว่าการใช้ร่างเกราะทองคำจะต้านการโจมตีของผู้อาวุโสลู่ได้ รอยยิ้มมั่นใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา

เขาโค้งคำนับอย่างสุภาพ

ทุกคนจ้องมองเฉินผิงด้วยสายตาว่างเปล่า ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

แม้แต่ผู้อาวุโสลู่ก็พบว่าตัวเองกำลังจ้องมองเฉินผิงอย่างฉงน เป็นเรื่องที่ไม่อาจเข้าใจได้สำหรับเขาที่เฉินผิง ซึ่งเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งสามารถรับโจมตีของเขาได้ เฉินผิงถอยหลังไปเพียงไม่กี่ก้าว ดูเหมือนไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ

“คุณเฉิน คุณสุดยอดมาก!” จิ้นตงและหลัวซีอดไม่ได้ที่จะแสดงความตื่นเต้น เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่ได้รับบาดเจ็บ

สีหน้าของผู้อาวุโสลู่เปลี่ยนจากตกตะลึงเป็นอับอาย ในฐานะผู้อาวุโสของสำนักซวนหยิน ซึ่งเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับห้า เขากลับไม่สามารถเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งต่อหน้าทุกคนได้ ช่างน่าขายหน้า

“คุณลู่ คุณใจดีเกินไปแล้ว ถ้าคุณใช้พลังเต็มที่ เจ้าหมอนี่คงตายอย่างไม่ต้องสงสัย ผมเห็นว่าคุณไม่ได้ใช้พลังถึงครึ่งด้วยซ้ำ”

หลิวซือเย่รีบหาข้ออ้างเพื่อรักษาหน้าของผู้อาวุโสลู่

อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสลู่ส่ายหัวและยอมรับว่า “แม้ว่าฉันจะไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ แต่ฉันก็ใช้ไปมากกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ร่างกายของหมอนี่น่าหวาดหวั่นจริงๆ”

เฉิงจิงฮุ่ยเดินตรงไปหาหลิวซือเย่โดยไม่สนใจทั้งสองคน

“อาจารย์ต้องช่วยผมนะ มีคนหักแขนผม” หลิวซือเย่พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าใจ

“ใครหักแขนศิษย์ของฉัน? ออกมาซะก่อนที่ฉันจะโกรธ” เฉิงจิงฮุ่ยขู่ รัศมีของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับแปดล้อมรอบทุกคน

เมื่อรู้สึกถึงแรงกดดัน ทุกคนก็สั่นสะท้านอย่างไม่อาจควบคุมและหันไปมองเฉินผิง

เฉิงจิงฮุ่ยรู้ทันทีว่าใครหักแขนศิษย์ของเขา แต่เขาค่อนข้างแปลกใจเมื่อเห็นว่าเฉินผิงเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม เขาคิดว่าเฉินผิงอาจซ่อนความแข็งแกร่งที่แท้จริงไว้ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนหนึ่งๆ จะปกปิดความสามารถของตนในอาณาจักรนิรันดร์

สีหน้าของผู้อาวุโสลู่จริงจังเมื่อเขาพูดกับเฉิงจิงฮุ่ย “คุณเฉิงศิษย์ของคุณเป็นคนก่อเหตุและถูกเล่นงานกลับ เรื่องนั้นคงโทษคนอื่นไม่ได้”

เฉิงจิงฮุ่ยส่งเสียงเหยียดหยามออกมา “หลีกไป แกไม่คู่ควรที่จะพูดกับฉัน มีเพียงตาเฒ่าคง เจ้าสำนักของแกเท่านั้นที่มีสิทธิ์ เจียมตัวเสียบ้าง”